«sharq» nashriyot-matbaa aksiyadorlik kompaniyasi

RIVOYAT VA HAYOT

Bir qishloq chekkasidagi g‘arib kulbada tul ayol Bibish

ismli go‘zal qizi bilan kun kechirar ekan. Bir kuni Bibish

ertalab ko‘za ko‘tarib buloq boshiga borganicha, qaytib

kelmabdi. Yolg‘iz farzandini kutaverib toqati tugayozgan

ona buloq boshiga chiqsa, qizidan dom-darak yo‘q. Ovozi

boricha qichqiradi, tog‘lardan aks-sado keladi, ammo

Bibishdan esa sado eshitilmaydi. Ona shu paytda daradan

qo‘y haydab kelayotgan cho‘pon yigitdan so‘raydi:

— O‘g‘lim, Bibishim suvga chiqib ketganicha darakasari

yo‘q, mabodo ko‘rmadingmi-a?

Cho‘pon yigit:

— Begona besh-olti otliq qop ichida chinqirib yig‘la -

yotgan kimsani o‘ngarib ketayotgandi. O‘sha Bibish bo‘lib

chiqmasin tag‘in, — depti.

Onaizor uvvos tortib yig‘lab, odam o‘g‘rilarini yer tepib

qarg‘abdi. Shunda bu mudhish xabarni eshitgan Bibishning

sevgan yigiti o‘g‘rilardan o‘ch olish payida uni qidirb ketibdi.

Ammo ma’shuqasini topolmay qaytib kelibdi. Onaizor

yolg‘iz jigarbandini istab kecha-kunduz ≪Vo Bibish≫ deb

yig‘lagandan ikki ko‘zi ko‘r bo‘lib, oxiri omonatini topshiribdi.

Zohidlar bo‘lsa, qizni bachchaduzaklar emas, balki

u juda suluv bo‘lganidan dev-parilar olib ketishgan degan

ovoza tarqatibdilar.

Shu-shu qishloq ≪Vobish≫, buloq esa ≪Vobish bulog‘i≫

deb atalibdi.

LOFLAR

Yusufjon qiziq:

— Marg‘ilonning yeri xo‘p yer-da, bir bosh uzumi ikki

zambar keladi-ya!

Mamajon maxsum:

— Tokini Andijondan parxish qilib olib kelgandirsiz-da!

Bor, baraka top

Kecha bozordan qo‘y sotib oluvdim, so‘ysam, ichidan

oltita ≪bor, bara-ka top≫ chiqdi.

165