Sanoat ishlab chiqarishini tashkil etish

Ikkinchi bosqich. Korxona faoliyati bilan bog‘liq omillar, kuchli va kuchsiz tomonlari, biznes – jarayonlar, imkoniyatlar va xavfni, bozor segmenti, bozor potensiali (talab va taklif, iste’molchilar va ta’minlovchilar, strategik hamkorlar), ixtisoslik, raqobatchilar, joriy strategiya va o‘z faoliyatini saqlab qolish strategiyasi tahlil qilinadi.
Uchinchi bosqich. Restrukturizatsiya qilish dasturini ishlab chiqish, u quyidagilarni: biznes – reja, biznes – birlikning yangi funksiyasiga tavsif, biznes – jarayonlarga tavsif, hisob tizimi, xodimlar rejasi, turli strategiya va modellar o‘zida mujassamlashtirgan bo‘lishi kerak. Restrukturizatsiya qilish dasturi va konsepsiyasini ishlab chiqish bozor segmentiga asosan olib borilib, muhim segmentlar tahlil qilinadi, foydasiz bozor segmentlari va foydali bo‘lgan yangi segmentlar aniqlanadi, so‘ng tarkibida eng optimal asosiy bo‘limlarga ega bo‘lgan korxona tuzilmasini tashkil etish uchun biznes – birliklarni strategik guruhlash amalga oshiriladi va oxirida istiqbolli bo‘limlarning biznes – rejalari taklif etiladi.
To‘rtinchi bosqich. Batafsil yoritilgan rejalar, xodimlarni xabardor qilish, ishlab chiqarish va moliyalashni restrukturizatsiya qilish bo‘yicha rejalashtirilgan tadbirlarning bajarilishi, muddatlarini nazorat qilishni o‘z ichiga olgan restrukturizatsiya qilish dasturi amalga oshirish.
Restrukturizatsiya qilish jarayonining murakkabligi izlanish ob’ektining konseptual murakkabligidan kelib chiqadi. Hatto uncha katta bo‘lmagan korxonalar uchun ham barcha tafsilotlarni ko‘rish qiyin, yirik kompaniyalar uchun esa ishonch bilan aytish mumkinki, rahbariyatdan hech kim barcha tafsilotlarni qamrab oluvchi aniq tasavvurga ega emas. Ehtimol aynan ushbu omil natijasida ko‘pincha restrukturizatsiya qilish jarayoni muvaffaqiyatli yakunlanmaydi. Taklif etilayotgan restrukturizatsiya qilish dasturi biznes mulkdorlari manfaatlarini aks ettirishga yo‘naltirilgan, haqiqatda ham u yoki bu korxonaning o‘z kapitaliga investitsiya qilishga qaror qabul qilganda korxonaning investitsion jozibadorligini belgilaydilar va birinchilardan bo‘lib investitsiya qilingan mablag‘larini yo‘qotishlari mumkin. Nol qiymat strategiyasi (tashqi boshqaruvning turlaridan biri) va qiymatni maksimallashtirish (mulkdorlar manfaatlarini himoya qilish sharti bilan) korxonaning investitsion jozibadorligi oshirish va tang holatdan chiqib ketishning alternativ konsepsiyasi sifatida qaralishi kerak, bunda boshqaruv qarorlarini qabul qilishda asosiy mezon sifatida risk va restrukturizatsiya qilishning moliyaviy imkoniyatlari qaralishi kerak.

2.