Saitxodjayev

Diniy e’tiqod – bu g‘ayritabiiy kuchlar va ilohiy mavjudotlarga noilmiy, hech bir dalil va isbotsiz ishonishdir. Diniy e’tiqod dindor kishining his-tuyg‘ularini, ichki kechinmalari va xulq atvorini belgilab beradi. Diniy e’tiqod o‘z ichiga intellektual, hissiy va iroda elementlarini qamrab olgan murakkab hodisadir. Diniy e’tiqodning intellektual elementlari – bu dindorlar ongida mavjud bo‘lgan, yuzaki qaraganda, to‘g‘riga o‘xshagan, aslida voqelikning xato in’ikosi bo‘lgan diniy tasavvurlar va tushunchalardir. Ular hech qanday ilmiy dalil va asosga ega bo‘lmaydilar, lekin ayni vaqtda ular dinga ishonuvchi kishilar tomonidan hayotiy zarur narsalar sifatida baholanadilar. Diniy e’tiqodning dindorlar uchun majburiy hisoblangan, muhokama yuritmasdan ishonish lozim bo‘lgan talablari mavjud bo‘lib, ular vazifasini diniy aqidalar bajaradi.