Qandli diabetning kechki asoratlari biokimyosi.
Qandli
diabetning kechki asoratlari eng avvalo qon tomirlar zararlanishi
bilan bog‘liqdir (diabetik angiopatiya). Eng kokp uchraydigan
asoratlar — diabetik nefropatiya va diabetik retinopatiya. Ular
sekin, bir necha y illa r davomida rivojlanadi. Ularning asosiy sababi
giperglyukozem iyadir. Bu asoratlaming rivojlanish ehtim olligi va
rivojlanish tezligi bemordagi okrtacha giperglyukozem iya darajasiga
to‘ g ‘ridan-to‘g ‘ri bog‘ liq bo‘ ladi.
Oqsillarning glikirlanishi.
Diabetda to‘qimalaming zararlanish
mexanizmlaridan biri oqsillarning glikirlanishidir. Bu nofermentativ
reaksiya bo‘ lib, glyukoza oqsillarning erkin am inog‘ruhlari (Liz,
Arg, N-uchidagi aminokislota) bilan birikadi:
322
Dastlab noturg‘un aldimin hosil bo‘ ladi, so‘ngra u nisbatan
turg‘un bo‘ lgan boshqa birikmalar, xususan, ketoaminga aylanishi
mumkin. Ular glikirlanishning dastlabki mahsulotlari deb ataladi.
Bu jarayon natijasida oqsilning funksiyasi buziladi, chunki oqsil
molekulasining zaryadi, konformatsiyasi o‘zgaradi, aktiv markazi
bloklanadi. Glyukozillanish sekin boruvchi reaksiya, sog‘ lom
odamdajuda oz miqdorda glikozillangan oqsillar aniqlanishi mumkin.
Giperglikemiyada reaksiya sezilarli darajada tezlashadi. M asalan,
bemorda glikirlangan gemoglobin - (HbAlc) 2-3 hafta ichida 2-3
barobar ortadi. Oqsillam ing glikozillanish darajasi bir xil bo‘ lm aydi,
bu oqsilning yangilanish tezligiga bog‘ liq. Sekin yangilanadigan
oqsillarda aminog‘ruhlaming glikirlanish darajasi ko‘proq bo‘ ladi.
Bundan tashqari, bunday oqsillam ing uglevod qoldiqlari o‘zgarish-
largauchrabglikirlanishningoxirgi
mahsulotlarini
(GOM)
hosil
qiladi. Ular jigarrang, flyuoressirlovchi, ayrim lari yuqori reaksion
faollikka ega bo‘ lib, oqsillam i qo‘shimcha zararlashi, shu jum iadan,
oqsil molekulalari orasida ko‘ndalang bog‘ lar paydo qilishi mumkin.
Sekin yangilanuvchi oqsillarga biriktiruvchi to‘qima, hujayralararo
matriks va bazal membrana oqsillari kiradi. Ular hujayralararo
suyuqlik bilan bevosita kontaktda bo; ladi, hujayralararo suyuqlikda
esa glyukoza konsentratsiyasi qondagi bilan teng bo‘ iadi. Bu
strukturalarda GOM sog‘ lom odamlarda ham yosh o‘tgan sayin
to‘planadi, qandli diabetda esa bu jarayon keskin tezlashadi.
GOM-oqsillar makrofaglar tomonidan (GOM-retseptorlar yorda-
mida) yoki hujayralararo proteolitik sistema tomonidan o‘rtacha
30 ta aminokislotadan iborat GOM-peptidlarga gidrolizlanadi
va ular qon oqimiga ham o‘tadi. Diabetik nefropatiya va buyrak
yetishmovchiligida ulaming qondagi miqdori keskin ortadi. Normada
bu peptidlar koptokchalarda filtrlanadi, proksimal kanalchalar
hujayralariga reabsorbsiyalanadi va bu hujayralam ing lizosomalarida
parchalanadi.
Qandli diabetda arteriya devorlarining zararlanishi tomir devori
o‘rta va tas qi qavatlandagi oqsillaming, ayniqsa, kollagen va
elastinning glikirlanishi hisobica ham sodir bo‘ ladi. Kollasen va
elastin sekin almashinuvchi oqsillar, ulaming glikirlanish tufayli
zararlangan holatdagilarining to‘planish ehtimoli yuqori. Arteriya
bo‘ lagini bir necha kunga glyukoza eritmasiga inkubatsiya qilinsa,
323
unda. GOM-oqsillar aniqlanadi, arteriyalar elastikligi kamayib,
mo‘ rtlashib qoladi.
Yaqinda GOM-oqsillardan NFC-1 oqsili aniqlandi. U kollagen
m olekuialari orasida ko‘ndalang bog‘ lar hosil qilish faolligiga ega
va ular yosh o‘tgan sayin ko'payib boradi, natijada tomirlaming
fizik xossalari sezilarli o‘zgaradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |