S. E. Xolmurotoy, N. T. Shoyusupova

b oiish ga harakat qiladilar,  boshqalar esa mulkka befarq qaraydilar.
Shunday  od am lar  borki,  xususiylashtirishga  «mafkuraviy»  m unosabatda
 
b o ia d ila r ,  m asalan,  davlat  m ulki  eng  yaxshi  ijtim oiy-iq tisod iy  qurilm a  deb
 
qaraydilar,  yoki  xususiy  mulkchilikni  tabiiy  yashash  tarzi,  barcha  m uam molami
 
hal qilish yo‘li deb qaraydilar.  Kezi kelganda mulkdorlar ichida ham xususiylashtirishga
 
qarshi  chiquvchilarni  uchratish  m um kin,  yoki  buning  tam om an  aksini,  ya'ni
 
mulkdor  b oim aganlar  orasida  uning  «beg‘araz»  tarafdorlarini  ham  uchratishimiz
 
mumkin.  Aholining butun bir qatlamlari xususiylashtirishning mazmuni,  maqsadlari
 
haqida  ma'lumotga ega boim aydilar; ba’zida bunga navbatdagi siyosiy kompaniyaga
 
qaragandek munosabatda boiadilar,  (yaqinda bu ham «katta siyosatga» aylanib ketadi,