S. Ashirboev, I. Azimov O’zbek tilining tarixiy grammatikasi

Mahallat, begәt, tumanat
, 
bөlүkәt, 
bag’at
. 
SHuni aytish kerakki, qadimgi turkiy tilda
og’lan, erәn
 
so’zlarida
uchraydigan ko’plik ma’nosi eski o’zbek tilida ko’plik ma’nosida emas, balki 
birlik ma’nosida qo’llangan: 
Yыg’g’g’g’ыңыz 
beglәrү
 og’lanlarnы (SHB).
Erәnlәr
 
ayturlar (Taf.). 
Ma’lumki, hozirgi o’zbek tili leksikasida arab so’zlari ma’lum o’rin tutadi. Bu 
hol eski o’zbek adabiy tilida kuchliroq bo’lgan. SHu munosabat bilan ko’plik 
shaklida o’zlashtirilgan so’zlar ko’plik ma’nosida qo’llangan: 
shuarā (shoirlar), 
ulama (olimlar), salātыn (sultanlar).
Ayrim hollarda bunday so’zlar birlik 
ma’nosida o’qilib, ularga –lar\\-lәr qo’shimchasi qo’shilavergan: 
Yolda 
ajayыblar
 
kөrdilәr (QR). Burung’ы shuarā va 
akābirlar
 zaylыda mazkur bolg’aylar (MN).