С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

этмади.
Қани, олдимга тушинглар,— деб олдига солиб ҳайдаб чиқди.
Кемачи ҳам Никитин назорати остида дарё лабида бир қўлини
олдига, иккинчи қўлини орқасига қилган ҳолда турарди. Сеня,
Наташа ва Наврўзлар кемадан тушганларни ҳам унинг олдига
келтириб қаторлаб қўйдилар.
Бир чёккада Етим ўтирарди. Норбибиш билан Қурбон унинг
бошини дока билан боғладилар. Бу ҳолни кўрган Сеня:
— Э... Сенга нима бўлди? — деб Етимнинг олдига борди.
— Ҳеч нарса, кемачининг ўқи бошимнинг терисини сал шилиб
кетибди. Шуни боғлатяпман,— деди Етим.
— Бир э.мас, бошининг бир неча жойига ўқ тегиб, ярадор
қилибди, лекин мияга зарар етмагани унчалик хавфли эмас,—
деди Қурбон.
— Ярадор бўлса ҳам, зарари йўқ. Бунинг зарарсизлигини
шундан ҳам билиш мумкинки, мен сувдан чиқиб, кўзимга қон
оқиб тушгандан сўнггина яраланганлигимни сездим. Бу ишга бел
боглаганимда ярадор бўлишни асло ўйламагандим.
— Иш масъулиятли бўлгани учун ҳатто яраланганингни
сезмагансан, сезган бўлсанг ҳам эътибор бермагансан,— деди
Етимга Сеня,— офарин!
У Етимнинг яраларини боғлаб бўлган Қурбонга:
— Наташа билан бирга кемадаги молларни қуруқликка олиб
чиқинглар. Норбибиш билан мен Етимга қараймиз, 
деди-да,
Етимнинг нарироқда турган кийимларини келтириб олдига қўйиб:
— Ҳўл трусингни ечиб, қуруқ кийимларингни кийиб ол,—
деди ва ўзи чакалакзорга 'кириб кетди.
Уст-бош кийишда Норбибиш Етимга кўмаклашди. У кийимла-
рини кийиб бўлгунча чакалакзор ичидан Сеня харбий сумкасини
кўтариб чиқиб келдн ва уни Етимнинг олдида очиб, ичидан термос-
симон бир идиш, бир стакан ва бир шиша олди.
Сеня шишани очиб, стаканга икки қошиқча коньяк қуйди,
унинг устнга стаканга тўлдириб кофе қуйиб, Етимга узатди.