С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

сарнайзасн ва қилич иш беради. Сенчиков олдинги сафда туриб,
ҳар бир ҳамлада бир босмачининг бошини танасидан жудо қи-
ларди. У босмачилар билан яккама-якка курашишни давом
эттириш билан бирга, жанг майдонини қулай жойга суриш ва у
ерда жойлашиболиб мардонавор курашишни мўлжалларди. Лекин
соат сайин босмачиларга янги-янги кучлар қўшилаверди, взвод-
нинг аҳволи танглашиб борди.
Сенчиков жангда босмачиларни алдаб, ўз взводини теналикка
чиқазиб, ўрнашиб олиб, жангни давом эттирмоқчи эди. Аммо
бунга эриша олмадн: босмачилар янги келган кучлар воситаси
билан взводни халқадай ўраб олдилар. Эндн взводни халос
этиш умиди батамом йўқолди.
Взводни қутқаришни ўйлаётган Сенчиковнинг миясига бир
224
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

фикр кслди ва у взводга теиаликка чиқиш ҳақида буйруқ берди.
Лекин тепага чиқиш йўли берк эди.
Буйруқ бергандан сўнг Сенчиков от чоптириб тепалик олдига
борди. Кўпчилик кучларини тепаликка чиқадиган йўлни муҳофаза
қилишга' сафарбар этган босмачилар Сенчиковнинг жасоратига
бардош бера олмадилар: у босмачилар сафини ёриб ўтиб,
ўзини бир чеккага олди. Сенчиков орқасидан унинг отлиқлари
ҳам чопиб келардилар, лекин у отлиқларини орқага қайтариб
юбориб, ўзи олға чопди.
Босмачнлар Сенчикрвнинг қолганини кўриб унинг орқасидан
қувиб кетдилар. Босмачилар яқинлашиб келганда у отини тўхта-
тиб, уларнинг йўлини тўсар, бир ҳамла қилиб, икки-уч бос-
мачини қулатар, яна олға кетар эди. Босмачилар орқага қараб
қочар, яна кўплашиб қувишга тушардилар. Босмачиларнинг катта
тўдаси Сенчиковни қувиб кетгач, душман халқаси бўшашди, взвод
уни ёриб ўтиб, тепаликка ўрнашиб олди ва командирнинг буйругини