С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

бўйнидан тутиб орга босмоқчи бўлар эди...
Оз вақтда беданаларнинг бошлари ва юзлари ўз қонларн билан
бўялди, аммо ҳеч бири ҳам қоч.мади.
1>едана згалари уларни ажратиб олднлар ва уёқ-буёқларини
қашидилар, бош-оёқларини силадилар, қанот ва тирноқларини
ҳўлладилар, беданалар бир оз дам олгандан кейин тагнн уришга
қўйдилар. Улар яна уриша кетдилар...
Шу сингари бир ноча бор уришгандан кейин Аҳмаднинг беда-
124
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

www.ziyouz.com kutubxonasi

---

наси «чурқ» деди-да, уришни ташлаб даврадан қочди ва халфанинг
беданаси уни даврани айлантириб қувлай кетди.
Болалар қийгос чиқардилар: чапак, ҳуштак, жиртак чалишлар
бошланди...
IX
Бедана уриштириш орқасидан қўзгалган шовқин-сурон ҳали
битганча йўқ эди, кутилмаганда до.мла кириб келди, данак учун
уйларига борган болалар ҳужрага кирганларида, эҳтиётсизлик
қилиб ҳужра эшигини ичкарисидан занжирламаган бўлсалар ке-
рак, домла эшикни тақиллатишга эҳтиёж сезмай, тўғри ҳужрага
кира олди.
Болалар шу даража ўйин-кулги ва шовқин-сурон билан овора
эдиларки, улар домланинг ўз жойига ўтиб узун таёқни олиб,
бошларига калтаклагунча унинг келишидан ҳеч бир бола хабардор
бўлмаган эди.
Ёл гиз менгина ўйин тўполонидан четроқда туриб, бир кўзимни
ўйиннинг боришига тикканим ҳолда, иккинчи кўзимни мактабхона
эшигидан узмаган эдим, шунинг учуи домланинг эчки соқоли кў-
риниши билан тез, лекин секингина ўз жойимга ўтиб ўтирдим...
Домла ҳамма болаларни бирдай савагандан сўнг, менга қараб:
— Сен ақлли боласан!— деди.