С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

фикрини бошқа ёқларга тортар эди. Ву сўз эшитилпши билан
Одинапннг кўзига ёшлик кунларн, аччнқ-чучук хотиралари бир-
бнр кўриниб ўтар эди. бу.хотиралар орасида ҳаммадан кўироқ
Одинанинг ўзига тортган. албатта, Гулбибп хотираси эди.
Қоратегип... бу қандай харобайи зулмобод эдики, унинг арбоб
камоллари шумлигидан. унинг камбагаллар учун зиндон бўлга-
нидан, Одина ўз севгилисидан абадий айрилган эди.
Ҳак,иқатда ҳам Одина бу кунларда ўзини севгилисидан абадий
айрилган санар эди, чунки бу кунларда унинг касали. жуда зў-
райиб, ундан қутулиб, севгилисига қовушиш умиди батамом
сўнган эди. Одинада қолган сўнгги орзу у тириклигда ўз ёри,
диёри тўгрисида биргина хабар эшитса, агар яхши хабар бўлса,
унинг лаззати билан, агар ёмон бўлса. унннг алами билан жон
берса.
Бу орзуга етишув умидида яна эсинн бошига тўнлаб, қора-
тегинлик нотаннш кишпнинг сўзларига диққат билан қулоқ
сола бошлади.
— Бу шаҳарга янгн келганга ўхшайсан?— деб сўраган Шоҳ-
мирзага у одам:
— Бир ой бундан бурун,— деб жавоб бердн.
— Қоратегнндан қачон чнққан эдинг?
— Тахминан бундан тўрт он бурун.
— Фаргона билан келдингми?
— Йўқ, Фаргона йўли берк, Қоратегин ҳукмдорлари бирор
кишини Фаргона томонига қўймайдилар.
— Бўлмаса сен қандан ва қайси йўл билан буёққа чиқиб
келдннг?
- Мен,— деди нотаниш киши,— аввал Қоратегиндан ?>ухо-
рога келдим, тўгриси, мени Бухорога келтирднлар, бир неча вақт
уёқларда юргандан кейин бу ерга келднм.
— Биз ҳам,— дедн Шоҳмирза ўзи Одинага ишора қилиб,^
тожикмиз, шунинг учун сени аҳволингни тузукроқ билмоқчи
www.ziyouz.com kutubxonasi

---