С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

гини тоза тутар эди. Айниқса. мамлакатда тиф касали най-
до бўлгач, доктор бу тўгрида қаттиқ таъкид қилиб, Шоҳмир-
зага:
— Касалингнн жуда тоза тут, ҳушёр бўлки, бирон тиф бўлган
кишининг бити упга ўтмасин, бўлмаса, дарров тиф бўлпб, аслида
заиф ва кучсиз бўлган бадан бу каеалликка чидаёлмай, тез ҳалок
бўлади,— деган эди.
Шоҳмирза докторнинг бутун ганларига ишонгани, унннг кашф-
ларининг тўгрилигшш бир неча йнллардан бери кўргани ва ҳам
Одинани ўз туққан қариндошидек асрагани учун докторнинг
буйруқларини нуқта-нуқта бажарар эди.
Бу табиблар соясида Одина тирик қолган бўлса ҳам жуда
кучснз ва заиф бўлиб қолган, бировга суянмасдан юра олмас.
туфлаганда балгамида қон парчалари кўрпнар. баъзан оёқлари-
нинг юзи ншшар эди. Бунпнг устига, Одинаии жуда ёмон
сиққан аҳвол — бир йилдан бери ўз маҳбубасидан. ўз онасидан
хабарсизлиги ва уларнинг бошларига нималар келганини билмас-
лиги эди. Занфлик ва кучсизликдан бўгзига келган жони чиқиш
учун гўё ёлгиз ўз жононидан бирор хабар эпштувни кутиб
турмоқда эди.
71
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

XXIII
БУХОРО КЎҲИСТОНИ
Лмирлар қўлига ўтгандан бери рўшнолик кўрмаган Бухоро
Кўҳистони, айниқса, 1918 йилда жуда тангликка тушган эди.
1917 йилдаги қурғоқчилик у ерга ҳам қаҳатчилик ва очарчилик
келтирган эди. Мамлакат нон билан тўлиб-тошиб ёт^ан йилларда
ҳам, нон пули топмоқ учун Туркистонга муҳтож бўлган тоғ
ялангочларининг бундай очарчилик йилида эҳтиёжлари бирга
ўн ортган эди.
Лекин амир ҳукумати бу йил Туркистонга бориш-келиш
йўлини боғлаб, бирор кишини чегарадан чиқмоққа ёки кирмоққа