С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

топмади, охирда у эчкини сўймоқчн бўлди. Мен унамай доду фарёд
цилдим, аммо отам монпнг доду фарёди.мга қарамасдан, пичоқни
қайради, эчкини ётқизиб оёқларини боглади. онам унинг богланган
оёқларпни босиб турди на отам сўйди.
Мон йиғлай-йиғлай эчкига тормулар эди.м. Эчки жагини қимир-
латнб жон узаётганида соқолининг юқори, қуйи қимирлаши,
домланинг ганирганидаги силкинган соқолига ўхшар эди. Эчки
сўйилиб, боши гавдасидан ажратилди. Шунда мен эчкининг
боишни кўтариб уни эркалаб, томоша қилдим, эчкининг' кўзи
ярим юмуқ эди, соқоли эса тиккайиб кўтарилиб турар эди. Жим
туриб хат ёзаётган домланинг соқоли ҳам худди шу сўйилган
эчкининг соқоли сннгари эди. Мен домланинг ҳалиги ҳолини
кўрганимдан кейин дарҳол эчкимни хаёлимга келтирдим ва уни
эслаб қайғуланднм, бироқ шундай бўлса ҳам «жим, ҳе хе», деб
такрор қилар эдим.
Қандайдир бир киши ташқарндан домла ўтирган жойдаги
дарчани тақиллатди. Домла:
— Кимдир у?— деган ҳолда дарнардани кўтарди.
Келувчи паранжи ва чачвон ёнинган бир хотин эди, у домлага
енгига ўралган қўли билан бир танга нул узатиб:
— Бу назрни олинг, бош оғриқ, тиш ог{1иқ, кўз оғриқ дуолари
ҳам тугиш вақтида қийинчилик чекаётган хотин учун кушойиш
дуосини ёзиб беринг!— деди ва қўшимча қилиб:
— Болаларни ҳам бугун озод қилинг!— деди.
— Бир танга учун тўртта дуо, бунинг устига болаларни ҳам
озод қилай? Бу бўлмайди. Ҳеч бўлмаса яна бир танга беринг! —
деди домла.
— Мен узоқ йўлдан — Обкина қишлогидан келдим,^ деди
хотин,— мени, хотини туғолмай қаттиқ дард чекаётган Шарафбой
бир танга бериб кушойнш дуоси олиб келиш учун юбораётганда,
касал бўлиб қолган бошқа қўшнн хотинлар ҳам ўз дардлари учун