Ruboiyl ar Pahlavon Mahmud

Ruboiyl ar  

Pahlavon Mahmud

 

 

 

17 

library.ziyonet.uz/ 

 

Attang, yer ostida qoldi bir goʻzal. 

41 

Tong chogʻi yozganda lolalar yaproq, 

Sahar qushi dodlab derdi, ey oʻrtoq, 

May ichkim, daraksiz ketar hamma ham, 

Qoʻzgʻal, yer ostida yotgungdir uzoq. 

42 

Gʻamingdan oʻldimu dil boʻlmadi shod, 

Hech kishi etmagay endi meni yod. 

Ayriliq keltirdi afsus-nadomat, 

Diydor koʻrmoq endi yoʻqdir, yuz faryod! 

43 

Ey dil, ishq gʻamini tamanno qilding, 

Oʻzingni xalq ichra sen rasvo qilding. 

Har kuni oʻzingcha bir gulni tanlab— 

Goʻzallar yuzini tamosho qilding. 

44 

Borma aytmaganning dasturxoniga, 

Qoʻl uzatsang, qadring tushar, noniga, 

Qoʻshma oʻzgalarning barra kabobin 

Qotgan non-u sovuq suving soniga. 

45 

Kim qilur bu vayron dilim imorat? 

Kim gunohim uchun berur kaforat? 

Men ziyorat qildim koʻp qabristonni, 

Bilmadim kim qilur qabrim ziyorat?! 

46 

Dilbarimga dedim: ey goʻzal, tannoz, 

Nechun siniq chiqar ogʻzingdan ovoz? 

Dediki: tor ogʻzim soʻzni sigʻdirmay, 

Ushatib-ushatib chiqarar oz-oz. 

47 

Ohkim xasta koʻnglim hech boʻlmadi shod, 

Gʻamdan xotirim ham boʻlmadi ozod. 

Tiriklik niholi bermayin hosil, 

Boʻldi aziz umrim, darigʻo, barbod. 

48 

Dunyo doʻstligiga berma xotir hech, 

Kekdan oʻzga undan boʻlmas zohir hech, 

Yuz yil yashasang ham oʻlim keladi, 

Yuz mulkni olsang ham boʻlur oxir hech. 

49 

Oʻlimingdan falak tutmadi motam, 

---