- takrorlanuvchi vazifa va funktsiyalarlarga barham berish.
- moliya bozorida ustunlikka ega bo‘lish.
- resurslar bo‘yicha bir-birini to‘ldirish imkoniyati.
- yirik shartnomalarni qo‘lga kiritish imkoniyati.
- o‘zaro raqobatni chetlab o‘tish va monopoliya o‘rnatish imkoniyati.
- faoliyatni diversifikatsiyalash imkoniyati.
- qo‘shimcha axborotlarni qo‘lga kiritish imkoniyati.
- kompaniyaning bozor bahosi bilan uning aktivlari o‘rtasidagi salbiy
tafovutdan foydalanish imkoniyati.
- kompaniyaning likvidatsion qiymati bilan aktivlar qiymati o‘rtasidagi
tafovutdan foydalanish (bo‘lib-bo‘lib sotish) imkoniyati.
- qo‘shib olinishdan himoyalanish imkoniyati.
Yuqoridagilarga qo‘shimcha sifatida aksariyat amalga oshiriladigan
birlashish yoki qo‘shib olishlarning asosida yangi mahsulot turlarini ishlab
chiqarish, yangi texnologiyalarga kapital kiritishda tejamkorlikka erishish, haddan
tashqari ko‘p sonli boshqaruv xodimlari faoliyatini yuritish uchun ajratiladigan
ma’muriy xarajatlarni qisqartirish orqali tejamkorlikka erishish imkoniyatlarini
ham keltirish mumkin.
Kompaniyalar birlashishi va qo‘shib olishlarining o‘ziga
xos kamchiliklari
sifatida quyidagilarni keltirish mumkin:
- har ikkala kompaniya aksiyadorlarining roziligi talab qilinishi;
- qo‘shimcha moliyaviy
xarajatlarni talab qilishi;
- kompaniyani noto‘g‘ri baholash bilan bog‘liq yuqori darajadagi risklar;
- bitim amalga oshirilgandan so‘ng xodimlar bilan bog‘liq
muammolarning
yuzaga kelishi;
- transchegaraviy birlashishlar natijasida korporativ madaniyatlarning o‘zaro
mos kelmasligi va boshqalar.
Kompaniyaning boshqa bir kompaniya bilan o‘zaro birlashishida yuridik
jarayonlarning asosiy uchta turi amal qiladi:
1. Qo‘shib olish yoki konsolidatsiya.
2. Aksiyalar nazorat paketini sotib olish yo‘li bilan birlashish.
3. Kompaniya aktivlarini sotib olish yo‘li bilan birlashish.
Korporativ birlashishlarning bunday turlari yuridik nuqtai nazardan o‘zaro
farqlanadi. “Qo‘shib olish” atamasi ba’zan birlashishning har qanday shakliga
nisbatan ham qo‘llanilishi haqida yuqorida ham to‘xtaldik.
Atamalarni o‘zaro farqlash maqsadida qo‘shib oluvchi korxonani xaridor
(bidder) atamasi bilan, qo‘shib olinayotgan korxonani qo‘shib olish ob’ekti (target
firm) atamasi bilan ataymiz. Bunda xaridor kompaniya qo‘shib olinishi
mo‘ljallangan kompaniyaga pul mablag‘larini yoki qimmatli qog‘ozlarni taklif
etadi. Bunda taklif etilayotgan pul mablag‘i yoki qimmatli qog‘ozlar birlashish
uchun kompensatsiya sifatida gavdalanadi.
Qo‘shib olishda bir kompaniyaning boshqasi bilan to‘liq birlashishi
ko‘zlanadi. Qo‘shib olayotgan kompaniya o‘z nomini saqlab qoladi va qo‘shib
olingan korxonaning barcha aktivlari va majburiyatlariga egalik qila boshlaydi.
4. Ko‘pincha ayrim tor doiradagi aksiyadorlar o‘z qimmatli qog‘ozlarini
sotishni rad etadilar. Bunday holatda kompaniya to‘liq qo‘shib olish mumkin emas,
yoki qo‘shib olish bo‘yicha risk darajasi sezilarli darajada ortadi. Masalan, qo‘shib
olish ob’ekti aksiyalarining 80 foizdan kam bo‘lgan qismiga egalik qilinayotgan
bo‘lsa, kompaniya qolgan aksiyalar bo‘yicha dividendlar, qo‘shib olish ob’ektidan
olinadigan soliq to‘lashga majbur.
5. Bir kompaniyaning boshqasini to‘liq qo‘shib olishi faqatgina birlashish
natijasida o‘z nihoyasiga etadi, shuning uchun aksiyalar nazorat paketi orqali
qo‘shib olish aksariyat holatlarda yakuniy birlashuvda o‘z ifodasini topadi.
Kompaniya boshqa kompaniyani aktivlarining
katta qismini sotib olish
orqali ham qo‘lga kiritishi mumkin. Bu amaliy jihatdan kompaniyani sotib olish
bilan bir xil. Lekin bunday holatda qo‘shib olish ob’ekti aktivlarini sotishi bilanoq
yuridik shaxs sifatida o‘z faoliyatini to‘xtatishga majbur emas. Aksiyadorlar
tomonidan tugatish haqida qaror qabul qilinmaydi va bu niqob sifatida amal qiladi.
Qo‘shib olishning bu usuli sotiladigan kompaniya aksiyadorlarining
rasmiy
roziligini talab qiladi. Bunday yondashuvning afzalliklaridan biri o‘z aksiyalarini
sotishni rad etuvchi kamchilik aksiyadorlar bilan bog‘liq muammolar yuzaga
kelmaydi. Boshqa tomondan aktivlarni qo‘shib olish
aniq turdagi aktivlarga
mulkchilik titulini o‘tkazish ko‘zda tutiladi va aktivlarni o‘tkazishning yuridik
jarayoni ancha-muncha xarajatlarni talab qilishi mumkin.
Amaliyotda “
Kompaniya ustidan nazoratni qo‘lga olish” tushunchasi ham
ko‘p qo‘llanadi. Bu tushuncha umumlashtirilgan va keng tushuncha sifatida
qo‘llanilib, kompaniya boshqaruvining bir guruh aksiyadorlar qo‘lidan boshqasiga
o‘tishini anglatadi. Bunday tavsif quyidagi uchta holatdan har biriga mos keladi:
kompaniyani qo‘shib olish; amaldagi rahbariyatni chetlashtish maqsadida
aksiyadorlarning sezilarli qismini o‘z tomoniga og‘dirib olish yo‘li bilan komaniya
ustidan nazoratni qo‘lga olish (proxy contest); aksiyadorlik kapitalining alohida
guruhlar to‘liq xususiy mulki sifatida o‘tkazish yo‘li bilan nazoratni qo‘lga olish
yoki OAJdan YoAJga o‘tkazish. Keltirilgan bunday usul oddiy qo‘shib olish
tushunchasiga nisbatan birmuncha keng tushuncha hisoblanadi.
Nazoratni qo‘lga olish ma’lum bir guruh aksiyadorlarning direktorlar
kengashi (kuzatuv kengashi)ning yangi tarkibiga ovoz berish va yangi tarkibdagi
direktorlar kengashini shakllantirish orqali ham amalga oshirilishi mumkin. Bu
jarayon “aksiyadorlar guruhlarining hal qiluvchi ovoz berishga intilishi” sifatida
baholanadi.
Kompaniya xususiy kapitalining alohida katta bo‘lmagan aksiyadorlar
guruhlari qo‘liga mulk sifatida o‘tishi odatda kompaniya menejerlari yoki bilvosita
investorlar tomonidan tashkil etiladi. Kompaniya ustidan nazoratni qo‘lga
olishning bunday shakllari umumqabul qilingan nomlarga ega. Ya’ni aksariyat
holatlarda aksiyalarni sotib olish vositasi sifatida qarz mablag‘laridan foydalaniladi
va bu kredit hisobiga aksiyalar nazorat paketini sotib olish (LBO – leveraged
buyout) deb ataladi. Shuningdek menejerlar tomonidan aksiyalar nazorat paketini
sotib olish (MBO – management buyouts) amaliyoti ham ko‘p uchraydi va bu
jarayonda kompaniya rahbariyati faol harakat qiladi.
Kompaniya aksiyalari bunday
holatlarda ochiq bozor kotirovkalarida emas birja listinglaridan tashqarida ko‘proq
muomalada bo‘ladi.
Do'stlaringiz bilan baham: