Ронда Берннинг "Ҳаётнинг энг буюк сири"

§ лаймиз ва сиздек ишонганимиз борлигидан хурсанд- 
8 миз”. У лол бўлиб қолганди. Уша куни оқшомда уйга 
| қайтганимизда мен яна уни мақтай бошладим.
|
Кейинги гал у келганида мен уни “Қаранг, уйимиз- 
| нинг нури келди”, — деб қаршиладим. Мен аслида 
| ҳам шундай фикрга келгандим, чунки қалбимнинг ту- 
| бида у ёқимли, ажойиб инсонлигини тушунардим.
|
У менга табассум қилди — бу уни биринЧн бор ку- 
| лиши эди. Ҳамма хонадан чиқиб кетганида аёл менга 
| деди: “Биласизми, шу пайтгача ҳеч ким менга сиз
= -у п ^ - =
=
^ =
—

---

айтган ёқимли сўзларни айтмаганди. Ҳеч қачон. Ум
гандим. 
Инсон умрн давомида бнрор марта ширнн
сўз 
эшитмаганлигинн тасаввур ҳам қилолмасдим.
Мен унинг болалиги ҳақида, ҳаёти давомида қанча 
қийинчиликларни бошидан кечиргани ҳақида ўйлаб 
кетдим. Унга нисбатан фикримни ўзгартирганимдан 
бахтли эдим ва олдинги муносабатларимдан хижолат 
бўлардим.
Мен унга ижобий, қувватлантирувчи энергияни 
юқтира бордим ва бунинг натижаси жуда ажойиб 
бўлди. У ҳамма нарсадан нолишни бас қилди, жуда 
ёқимтой бўлиб қолди ва энг қизиғи, юзидаги ажинлар 
аста-секин йўқолиб, ўзи йигирма ёшларга ёшаргандек 
бўлди. Буни ҳамма кўрди. У ҳақиқатан ёруғлик нури- 
га айланди. Бу воқеа бизнинг одамларга муносабати- 
мизни буткул ўзгартирди.
Инсонлар ҳурматга лойиқ деб ҳисобласангиз, улар 
ўзларини шунга мувофиқ равишда тута бошлайдилар. 
Одамларнинг яхши томонларини кўрсангиз, уларга 
имконият берган бўласиз. Балки улар ўзларини бу- 
юк ёки ноёб деб санамаслар. Балки ўзларини бировга 
кераги йўқ ҳисоблар. Шундай экан, уларга кўзгу бў- 
линг! Уларнинг имкониятларини кўраётганлигингизни 
намойиш этинг. Уз хатти-ҳаракатингиз, фикрларингиз 
ва ҳис-туйғуларингиз орқали намоён этинг. Ҳ ар бир 
инсон ҳаёти муҳимдир. Ҳ ар бир инсон оламнинг фа- 
ровонлигига ўз улушини кирита олади. Ҳар бир инсон 
билан алоҳида қобилият эгасидек муомалада бўлинг. 
Сиэнинг қўллаб-қувватлашингиз кимнинг ҳаётида бу- 
рилиш нуқтаси бўлиши мумкин, шу сабабли одам-
римда бирор марта ҳам”. Мен ҳайратдан лол қол-

---

Қ
О
Д
И
Р
нинг ташқи кўриниши кўзингизни парда бўлиб тўсиб, 
унинг ортидаги улуғворликни кўрмай қолишдан эҳ- 
тиёт бўлинг. Ҳар бир кишига ишонинг ва ундаги энг 
яхши хислатларни изланг.
Агар инсонларга мана шундай муносабатда бўл- 
сангиз, улар билан муносабатларингиз чуқур маъно 
касб этади ва тасодифий мулоқот ҳам сизни-ю суҳ- 
батдошингизни бирдек бойитади. Бизнинг кўмакла- 
шиш, севиш ва бошқа биров билан ўртоқлашиш қоби- 
лиятимиз чексиз қудратга эга, фақат ўзимиз шуни 
истасак бўлди.
Б И Р -Б И Р И Н Г И З Г А Ғ А М Х Ў Р Л И К
Қ И Л И Н Г , А Х И Р Б А Р Ч А М И З И Н С О Н М И З
%
Биз, Одам авлоди, жуда таъсирчанмиз. Бунга 
шубҳангиз бор бўлса, ўзингизга назар солинг: сизни 
хафа қилиш ёки сизга огриқ етказиш қанчалик осон. 
Инсонга оғриқ етса, у бошқаларга азият етказа бош- 
лайди. Буни мен ўзимни синчиклаб кузатиш орқали 
тушуниб етдим. Агар мен қаҳрли бўлсам ёки кимга- 
дир қаттиқ муомала қилсам, бунинг сабаби ўша пайт- 
да ўзим нимадандир эзилиб турганйм бўларди.
Кимдир сизга бирор нохушлик етказса, шуни ёдга 
олинг. Ўша инсон қанчалик огриқ ҳис этаёттан бўли- 
ши мумкинлигини ўзингиздан сўранг ва унга меҳр, 
гамҳўрлик билан муносабатда бўлинг. У ҳис этаётган 
ички изтироб унга қувонч олиб келмаяпти. Инсоннинг 
ичидан ўтаётган қўрқув, хавотир, огриқ, тушкуцлик, 
мураккабликни биз ҳис этмаймиз. Қадимги мақолда

---

айтилганидек,