Reja: Til leksikasining o‘zgaruvchaligi. Leksika xalq tarixi ko‘zgusi

Ўзбек тилини синхрон ўрганиш масалалари.Т.:ТДПИ. 1987.Б.3-10.

13 Radloff W.W. Vergleichende Grammatik der no‘rdlichen Tu’tksprachen. Phonetic. Leipzig.1882.

14 Радлов В.В. Опыт словаря тюркских наречий. Тт.1-1V. Санкт-Петербург 1893-1911.

15 Shuning uchun Radlov alfaviti (lig‘ati ham) unlilar bilan boshlanadi, chunki unlilar arab tilidagi chuqur bo‘g‘iz porlovchisi ‘ayn dan ko‘ra chururoq joyda bo‘giz ostida – halqumda hosil bo‘ladi.

16 Кононов А.Н. Грамматика языка тюркских рунических памятников VII-IХ вв. Б. 64.

17 Qar. Сравнительно-историческая грамматика. Фонетика. B.170

18 Bunday almashinish esa tilshunoslikda tarixiy taraqqiyotning eng ta’sirchan qonunlaridan biri bo‘lgan iqtosod, tejam, tejamkorlikka intilish qonuniyatining voqelanishi bilan uzviy bog‘liq bo‘lib biz bu haqda navbatdagi ma’ruzada batafsilroq to‘xtalamiz.

19 O‘zbek tili uchun o‘ta xususiy bo‘lgan /x/ va /h/ farqlanishining bu fonemalarni farqlamaydigan o‘zbek shevalari vakillari tilida (jumladan, Toshkent-Farg‘ona mintaqasi aholisi nutqida) ularni “qattiq” (yani /x/) va “yumshoq” (yani /h /) deb nomlanishi ham bevosita shu bilan bog‘liq.

20 Кошғарий Маҳмуд. Девону луғотит турк. 1-жилд.Т.: 1959. Б.54