Reja: Ishlab chiqarishning mikro darajasi

Makroiqtisodiyot umuman iqtisodiyotning barqaror iqtisodiy o'sishi, resurslarning to'liq bandligi va inflyatsiyani minimallashtirish uchun sharoitlarni ta'minlash nuqtai nazaridan o'rganadigan iqtisodiy fanning bir bo'lagi.
Makroiqtisodiyot iqtisodiyotdagi umumlashtirilgan xatti-harakatlar haqidagi fan.
19-asr oxirida klassik siyosiy iqtisod asosiy oqim sifatida (asosiy iqtisodiy ta'limot) iqtisodga yoki marginalistik iqtisodiy nazariyaga yo'l qo'ydi, uning asoschisi Alfred Marshall (1842-1924) deb hisoblanadi. Iqtisodiy nazariyaning ushbu sohasi neoklassik maktab nomini oldi.
Katta depressiya 1929-1932 yillar uzoq muddatli iqtisodiy inqiroz fenomenini tushuntirib bera olmaydigan va uni bartaraf etish yo'llarini taklif qiladigan neoklassik iqtisodiy nazariyaning cheklanishlarini ta'kidlab o'tdi. Va bu tasodifiy emas: neoklassik fan mikro darajadagi talab va taklif muvozanati postulatidan kelib chiqqan (Say qonuni), bu muvozanat avtomatik ravishda makro darajaga cho'zilishini anglatadi. Shu nuqtai nazardan, go'yo makroiqtisodiyotning mavjudligiga ehtiyoj yo'q edi.
Katta depressiya bu dogmani buzdi. Natijada neoklassik iqtisodiy nazariya mikro va makroiqtisodiyotga bo'lindi. Mikroiqtisodiyot o'z predmeti sifatida an'anaviy muammolarni meros qilib oldi: individual ishlab chiqaruvchilar va iste'molchilarning xatti-harakatlari motivatsiyasi, ularning tovar bozorlarida va raqobat sharoitida ishlab chiqarish omillari bozorlarida o'zaro ta'sir qilish mexanizmi.
Makroiqtisodiyot esa milliy iqtisodiyotning makroiqtisodiyot ob'ekti sifatida ishlash muammolarini o'rganishni o'z zimmasiga oldi.