Reja 1 Ilk diniy tasavvurlar

e)Xo’jalik sehrgarligi .
Inson ibtidoiy jamiyat so’ngra qadimgi davrda ham mehnat qilib o’zining oziq-ovqatga, kiyim-kechakka, turli-tuman moddiy boyliklarga bo’lgan ehtiyojini qondirib kelgan. Ovchilik, termachilik, hunarmandchilik inson xo’jalik faoliyatining asosi bo’lib, inson ovda, dehqonchilikda, hunarmandchilik bilan shug’ullanishi jarayonida o’z ishining o’ngidan kelishi, omadli bo’lishi uchun turli rasm-rusumlar, duolar, ibodat usullaridan foydalanishga harakat qilgan. Ovchi ovga borishdan avval, dehqon yerni omoch bilan haydab ekin ekish jarayonida, hunarmand turli-tuman buyumlarni yasashdan oldin o’z ishining o’ngidan kelishini so’rab ruhlardan o’z ishining o’ngidan kelishini so’ragan, turli xatti-harakatlar, duolar, qurbonliklar amalga oshirilgan. Keyingi davrlarda milliy hamda jahon dinlari vujudga kelib rivojlanishi jarayonida insonning xo’jalik faoliyatiga ta,sir ko’rsatuvchi turli ilohiy kuchlar, ruhlar, avliyolarning mavjudligi to’g’risidagi qarashlar vujudga keldi. Islom dinida ham Olloh bilan odamlar o’rtasida vositachilik qilib turli kasb-hunarlarga homiylik qiluvchi pirlar mavjudligi to’g’risidagi qarashlar mavjud bo’lib, Duldul ota – yilqichilar, Zangi ota – Qoramolchilik, Cho’pon ota – qo’ychilik, Vois bobo - tuyachilik, Noiloj bobo - chig’iriqchilar, Chakchak ota - echkichilik, Qo’rqut ota – musiqa, navo, kuy homiysi, Bobo dehqon – ziroat, ekin- tikin, Langar ota - tolibi ilmlar, fozil kishilar homiysi, Xazrati Ali – polvonlar, Xazrati Dovud -temirchilar, Jo’mard ota – qassoblar, Yalang’och ota - shamol xomiysi, Bibi Seshanba - charx yigiruvchi ayollarning piri bo’lib hisoblanib, u yoki bu kasb egasi bo’lgan inson o’z ishlarining o’ngidan kelishini so’rab o’z pirlariga murojaat qilganlar.