Raqamli iqtisodiyotni rivojlantirishda xorij tajribasi

Maslou kontseptsiyasidan amaliy xulosalar quyidagilardir: - yuqori bosqichlar ehtiyojlari birlamchi ehtiyojlar(birinchi ikki bosqichdagilar) qanoatlantirilganligiga qadar undovlar bo’lishlari mumkin emas; - ehtiyojlarning bosqichlari qanchalik yuqori bo’lsa, ular odamlarning shunchalik kamroq soni uchun faol faoliyatga undovlar bo’ladilar;

- qanoatlantirilmagan ehtiyojlar xodimlarni rag’batlantirmaydilar, qanoatlantirilganlari esa ta’sir etishni to’xtatadi, shuning uchun ularning o’rnini qanoatlantirilmaganlar egallaydilar; - qandaydir bitta ehtiyojni qanoatlantirilishi yuqoriroq bosqichdagi ehtiyojni avtomatik ravishda ishga tushishiga olib keladi.

Maslou kontseptsiyasi zamonaviy boshqaruv nazariyasi va amaliyotini rivojlanishiga katta ta’sir ko’rsatgan. Ammo hayot shuni ko’rsatganki, kontseptsiyada bir qator juda zaif jihatlar mavjud. Birinchidan, ehtiyojlar ko’pgina vaziyatli omillar (ishning mazmuni, tashkilotdagi holat, yosh va h.k)ga bog’liqlikda har xil namoyon bo’ladilar. Ikkinchidan, hamma vaqt ham Maslou piramidasida taqdim etilganidek ehtiyojlarning bitta guruhni boshqasining orqasidan qat’iy kelishi bo’lavermaydi.

Uchinchidan, ikkilamchi ehtiyojlarni qanoatlantirilishi hamma vaqt ham ularning motivatsiyaga ta’sirlarini kuchsizlanishiga olib kelmaydi. Maslouning hisoblashicha, bu qoidadan faqat o’zini o’zi aks ettirish istisno bo’ladi. U kuchsizlanmaydi, balqi u kanoatlanganligi sari uning motivatsiyaga ta’siri kuchayadi. Amaliyotni ko’rsatishicha, tan olinish va o’zini o’zi qaror toptirish ehtiyojlari ham ularni qanoatlanishi jarayonida motivatsiyaga kuchayib boruvchi ta’sir ko’rsatishlari mumkin.

MakKlelland nazariyasida undovlanayotgan odamning uchta ehtiyojlari ko’rib chiqiladi: muvaffaqiyatga ehtiyoj, qo’yilgan maqsadlarga erishishga avvaliga qaraganda samaraliroq intilish; dahldorlikka ehtiyoj, u atrofdagilar bilan yaxshi munosabatlarni qidirib topish va o’rnatish, ulardan yordam olish orqali amalga oshiriladi. Ularni qanoatlantirish uchun egalariga keng aloqalar, axborotlar bilan ta’minlanishi va boshqalar zarur;