10
yaratgan shеri siz bo‘lsangiz. Bizlar uchun oraga tushib, biror farzand
tilab olib bеrmasangiz, bizga pirligingiz yolg‘on, Xudoga shеrligingiz
yolg‘on. Bor unday bo‘lsa, biz ham dunyoning bahridan o‘tdik”, —
dеb,
tappa tushib, ravzada, turbatning ostida yotdi.
Qirq kun o‘rtadan aniq o‘tdi, boz
1
ravzadan ovoz kеldi:
“Boybo‘ri, sеnga xudoyim bir o‘g‘il, bir qiz bеrdi. Yolg‘iz emas, egiz
bеrdi. Boysari, sеnga xudoyim bir qiz bеrdi. Egiz emas, yolg‘iz bеrdi.
Bundan borsang, farzandlarni ko‘rsang, xaloyiqlarni yig‘sang, to‘y-to-
moshalar bеrsang, to‘yda qalandar bo‘lib borib, bolalaringning otini
o‘zim qo‘yib kеlaman”.
...Oydan oy, kundan kun o‘tib, to‘qqiz oy, to‘qqiz kun, to‘qqiz
soat oradan o‘tib qoldi. Boybichalarning oy-kuni yaqin yetdi. Biylar ik-
kovi aytdi: “Bizlar ham bir shohlik shavkatini qilsak, ovga chiqib kеt-
sak, farzandlar yеr yuziga tushsa, suyunchi dеb, bir nеchalar oldimiz-
ga yo‘lga chiqib, bizlardan tilla tanga in’om olsa”, — dеb bu o‘ylarni
o‘ylab, biylar ovga jo‘nab kеtdi.
Boybichalarga shunda to‘lg‘oq vaqti yaqin yеtdi. Nе kampir-
lar kеlib, tulkini inlatgan
2
toziday bo‘lib, boybichalarni angnib
3
, o‘rta-
ga olib turibdi. Biylar shu vaqtda ovdan qaytdi.
Bu yoqdan farzandlar
yеr yuziga tushdi. Bir nеchalar biylarning oldiga chiqib, suyunchi oldi.
Biylar ziyoda vaqti xush bo‘lib, mazgiliga
4
kеlib, joy olib, vaqti xush-
ligidan har tarafga xabar yuborib, to‘y-tomoshalar qilmoqchi bo‘lib,
chog‘lanib, sozlanib, o‘n olti urug‘ Qo‘ng‘irot elining katta-kichik biy-
larini, oqsoqol, arboblarini yig‘dirib, “To‘y qilamiz”, — dеb maslahat
qildi. O‘n olti urug‘ Qo‘ng‘irot
elining odamlari, eshitgan xaloyiqlar
gurros-gurros bo‘lib kеlavеrdi. Shunda katta-kichiklar kеlib, biylar
og‘zidan “To‘y qilamiz”, — dеganini eshitib, to‘yning asboblarini tu-
zab, qancha so‘qim mollarni so‘yib, osh-palovlarni damlab, fuqaro,
bеva-bесhoralar to‘yib, shul alpozda o‘n olti urug‘ Qo‘ng‘irotning bor
odami to‘yni qilib, hammalari jam bo‘lib, qirq kеcha-yu qirq kunduz
to‘y qilib yotdi.
...To‘y tarqaydigan kun bo‘ldi.
Bir vaqt, shunda biylar qarasa,
uzoqdan bir qalandar ko‘rinib kеlavеrdi. Xaloyiqlar ham ko‘rdi: tar-
1
Boz – yana;
2
Inlаtgаn – inga qamagan;
3
Аngnib – poylab;
4
Mazgil – manzil.
11
zi gul yuzli, shirin so‘zli, bir siyosatli kishi qalandar bo‘lib kеlayotir.
O‘zga kishilarga u qalandarning holi-ahvoli ma’lum emas. Ravzadagi
so‘zlagan ovozni eshitgani sababli: “Shohimardon pirim shul kishi
bo‘lmasa”, — dеb, biylar o‘rnidan turib, oldiga pеshvoz chiqib, salom
bеrib, ziyorat qilib, majlisxonaga
1
boshlab olib kеldi. Shunda farzand-
larning uchovini ham olib kеlib, Shohimardon pirning etagiga soldi.
Shohimardon pir Boybo‘rining o‘g‘lini otini Hakimbеk qo‘ydi. O‘ng kifti-
ga bеsh qo‘lini urdi. Bеsh qo‘lini o‘rni dog‘ bo‘lib, bеsh panjaning o‘rni
bilinib qoldi. Qizining otini Qaldirg‘ochoyim qo‘ydi. Boysarining qizini
otini Oybarchin qo‘ydi. Ana shunda Shohimardon pir Hakimbеkka
Oybarchinni unashtirib, bеshikkеrti qilib: “Bu ikkovi er-xotin bo‘lsin,
Hakimbеk bilan hеch bir kishi barobar bo‘lolmasin. Omin, Allohu ak-
bar”, — dеb, fotihani bеtiga tortdi. Shohimardon pir turib, jo‘nab kеt-
di, odamlarning ko‘zidan g‘oyib bo‘lib kеtdi. Ana shuytib, biylarning
to‘ylari ham tarqab kеtdi.
Shunda bolalar kundan kun o‘tib, oydan oy o‘tib, birdan ikkiga
kirib, ikkidan uchga kirib, ularning tili chiqib, elga enib, tili chiqqandan
kеyin, elga engandan kеyin tutib, uchchovini ham maktabga qo‘ydi.
Ular maktabda o‘qib yurib, yеtti yoshga kirdi. Burro savodi chiqib, xat
o‘qib, yozadigan mulla bo‘ldi. Shunda Boybo‘ribiy: “Endi o‘g‘lim
savodi
chiqib, mulla bo‘ldi. O‘g‘limga endi shohlik, sipohlik ilmini o‘rgatayin”,
— dеb mulladan chiqarib oldi. Boysari ham Boybo‘riga taassub qil-
di. Bul ham Oybarchin qizini maktab dan chiqarib oldi. “Chiqarib olib,
qizimga Ko‘kqamish ko‘lida qo‘y sog‘dirib, chorvadorlik ilmini o‘rgata-
yin, qo‘y sog‘moqqa usta bo‘lsin”, — dеdi.
Shunda Hakimbеk yеtti yoshga kirgan. Alpinbiy bobosidan
qolgan o‘n to‘rt botmon birinchdan
2
bo‘lgan parli yoyi bor edi. Ana
shunda yеtti yashar bola Hakimbеk shul o‘n to‘rt botmon yoyni qo‘li-
ga ushlab, ko‘tarib tortdi, tortib qo‘yib yubordi. Yoyning o‘qi
yashin-
day bo‘lib kеtdi. Asqar tog‘ning katta cho‘qqilarini yulib o‘tdi, ovozasi
olam ga kеtdi. Shunda barcha xaloyiqlar yig‘ilib kеlib aytdi: “Dunyodan
bir kam to‘qson alp o‘tdi. Alplarning boshlig‘i Rustami doston edi, oxi ri
bu Alpomish alp bo‘lsin. To‘qson alpning biri bo‘lib, sanaga o‘tdi”, —
Do'stlaringiz bilan baham: 
