Qоzоqbоy yO‘ldоshеv, vаlijоn qоdirоv, jаlоlbеk yO‘ldоshbеkоv

aylab ravon, Qildi sahrog‘a tarovat o‘zgacha paydo bahor».

---

97
Bu baytda tashxis san’atini mohirona qo‘llagan shoir tog‘lardan 
mayin oqib kelayotgan suvni noz bilan suzilib borayotgan go‘zalga 
o‘xshatadi. Bahor ana shu suzuk suvi bilan sahroga o‘zgacha tarovat 
bag‘ishlagan. Keyingi misralarda bahoriy yel rayhonlarga Masihdek 
“toza jon” ato qilgani, gul yuzi ochilib, qumri-yu bulbullarning unga 
vola-yu shaydo bo‘lganlari, lola soqiysi qo‘lidan ishrat ahliga qadah 
tutilgani kabi tasvirlar orqali bahor ko‘tarinki zavq, hayajonli shavq 
bilan vasf qilinadi. Bu go‘zalliklarni madh etgan shoir uni g‘animat 
bilib, qadrlashga chorlaydi: “Gulshan ichra bazm etib jomi tarab