Qo‘qon xonligidagi unvon va mansablar

III. ДИНИЙ МАНСАБ ВА УНВОНЛАР
ШАЙХ УЛ-ИСЛОМ — диндорларнинг энг олий унвонларидан бўлиб, Умархон томонидан 1818 йили жорий этилди. Биринчи шайх ул- ислом Маъсумхон тўра бўлган. Кейинчалик Зокирхўжа эшон, Сулаймонхўжа эшонларнинг бу унвонга соҳиб бўлганликлари маълумдир.
ХОЖАИ КАЛОН — фиқҳ олимининг фахрий унвони.
ХАЛИФА — ўринбосар. Қўқонда нақшбандия, қаландария, жаҳрия тариқатларининг раҳбарлари. Машҳур халифалардан Муҳаммад Карим, Домулло Сафо, Ҳазрати Соҳибзода (Миён Халил Соҳиб), Ҳазрати Эшонхўжани тилга олиш мумкиндир.
АЪЛАМ— фақиҳ олим ва шариат қоидаларининг билимдони.
ОХУНД — билимли ва мадрасада таълим олган киши.
СУДУР — вақф мулкларининг даромадларига ва ҳисоб-китобига жавобгар киши.
ЎРОҚ— вақф ерларининг хирож ва солиқларига масъул киши.
НАҚИБ — оқсоқол, олим фақиҳларнинг ёрдамчилари.
МУДАРРИС — мадраса устози. Хон томонидан тайинланиб, йиллик маош оларди. Баъзан хон фармони билан мударрисга «тархон» ҳам бериларди.
ИМОМ ва имом-хатиб — масжид имоми ва жумъа намозларда хутба ўқиб, амри маъруф қиладиган аллома.
ИМОМИ ЖИЛАВ — сафар ва юришлар пайтида хон ва рикоб аҳлига хизмат қиладиган имом.
МУАЗЗИН — мусулмонларни беш маротаба намозга чақирувчи; азон айтувчи.
СЎФИ ЖИЛАВ— юриш ва сафарларда хизмат қиладигай шахс.