Pythonni mustaqil

Pythonda obyektni qanday nusxalash mumkin?
Umuman olganda, obyektni copy moduli yordamida nusxalasa bo‘ladi.

Ba’zi obyektlarni undan ham oddiyroq metodda nusxalash mumkin. Lug‘atlar copy metodiga ega:

newdict = olddict.copy()
Ketma-ketliklar kesimlar yordamida nusxalanishi mumkin:
new_l = l[:]
Obyektning metod va atributlarini qanday bilish mumkin?
dir(x) metod va atributlar ro‘yxatini qaytaradi.



Obyektning nomini qanday bilish mumkin?

Umuman olganda, obyekt metod va atributlarini bilishning hech qanday imkoni yo‘q, chunki obyektlarda nomning o‘zi bo‘lmaydi. O‘zlashtirish hamma vaqt nom bilan obyektni shunchaki bog‘laydi. Bu def va class instruksiyalari uchun ham to‘g‘ri

130

• 
  class A: pass
  

• 
  B = A
  

• 
  
  

• 
  a = B()
  

• 
  b = a
  

• 
  print(b)
  

<__main__.A object at 0x7fbcc3ee5160>

• 
  print(a)
  

<__main__.A object at 0x7fbcc3ee5160>
Klass nomga ega bo‘lishi ham mumkin, lekin u ikkita nom bilan bog‘liq bo‘lib, B nomi orqali muro-jaat qilinayotgan bo‘lsa-da, yaratilgan ekzemplyar hali ham A klassning ekzemplyari hisoblanadi. Biroq ekzemplyarning nomi A yoki B ekanligini aytib bo‘lmaydi, chunki ularning har ikkalasi aynan bitta obyekt bilan bog‘langan.

“vergul” operatorining ustunligi (prioriteti) nimada?

"vergul” Pythonda operator hisoblanmaydi.

• 
  "a" in "b", "a" (False, 'a')
  

"vergul” operator emas, balki ifodalar orasidagi ajratuvchi bo‘lganligi sababli, yuqoridagi misol quyidagi misolni kiritilgandagi kabi amallarni bajaradi:

("a" in "b"), "a"
Lekin mana bu misol bilan bir xil emas:
"a" in ("b", "a")
Xuddi shunday yuqoridagilar o‘zlashtirish operatorlari (=, += va boshqalar) uchun ham o‘rinli. Ular operatorlarning emas, balki ifodalardagi sintaktik ajratuvchilar vazifasini bajaradi.