Axloqiy fanlar ta’limoti XX asrning 30-yillarida G‘arb menejmentida paydo boMdi. Faoliyatning rivojlanishi 1950— 60-yillarga
to‘g‘ri keladi. «Axloqiy fanlar» ta’limoti nomini keng tarqalgan
psixologik terminlar — bixeyvio, bixeyviorizm (axloq, axloqiy fan)
dan olgan. Shunday qilib, ko‘rib chiqilayotgan boshqaruv maktabining farqlanish xususiyati uning aniq namoyon boMgan psixologiyaga moMjallanishi, XX asrda keng tarqalgan va yaxshi ishlab chiqilgan psixologik nazariya boMishi bixeyviorizmdir.
Bixeyviorizmning dastlabki nuqtai nazari shundaki, inson
ongini o‘rganish emas, balki inson axloqini o‘rganish zarur. 0 ‘z
navbatida ushbu nazariyaga asosan axloq — rag‘batlantirishga tez
javob qaytarishdir.
Axloqiy fanlar ta’limini inson munosabatlari ta’limoti bilan
bir qatorda ko‘rish mumkin. Bunga katta doiradagi muammo va
qarorlarning o‘zaro o‘xshashligi guvohlik beradi. Agar har ikkala
ta’limot vaqtinchalik nuqtai nazarda ko‘rilsa, unda axloq fanlari
ta’limini o‘zigayarasha inson munosabatlari ta’limining taraqqiyoti,
chuqurlashuvi deb faraz qilish mumkin. Bixeyvioristik yondashuv
menejment nazariyasi va amaliyotida, yuqorida eslatganimizdek,
1930-yillar o‘rtalarida ishlatila boshlandi.
Olimlar bu ta’limot orqali odamlar munosabatidagi ta’limning
kamchiliklarini bartarafqilishgaurinibko‘rdilar. Boshqaruv fanidagi
yangi oqimga Ch. B arnard o‘zining 1938-yilda bosib chiqargan
«Ma’muriyat vazifalari» degan taqiqotida keng to‘xtalgan.
Rensis Laykert, Frederik Gertsberg, Duglas MakGregor,
Abraham Maslou va boshqa izlanuvchilar korxonalarda ijtimoiy
o‘zaro munosabatlarning ta’siri, sabablari va talablari, menejment
tavsifi, jamoadagi munosabatlar shakli, tashkiliy tarkibning ilg‘orligi
va shu kabi boshqa masalalar bilan shug‘ullanib keldilar.
Axloq ta’limoti fani inson munosabatlari ta’limotidan ancha
yiroqlashib ketdi, ikkinchisi asosan shaxslar orasidagi munosabatlami
yoMga qo‘yish usulida jamlanib bordi. Yangi turdagi yondashuv
menejmentning shunday usullarini ishlab chiqishga yo‘naltirilgan
boMib, ular insonni o‘zining qobiliyatlarini, psixologik nazariyalarini
ishlatish asosida tushunib yetishiga ko‘maklashadi. Bu ta’limot
izlanuvchilarining o‘z oldiga qo‘ygan maqsadi — tashkilot (firma,
korxona, korporatsiya) samaradorligini uning inson resurslarini
oshirish hisobiga erishishdir. Shundan ushbu ta’limot nazariyasining
nomi — inson resurslari nazariyasi kelib chiqadi.
Inson resurslari nazariyasi doirasida bir qator shaxs va
«kooperatsiya», rasmiy va norasmiy tizimlar, fikr va talablar,
tashkilotdagi ilg‘orlik haqidagi qoidalar ishlab chiqildi.
Yuqorida keltirilgan qoidalarning birinchi ta’limotiga asos
solgan olim C h.B arnard boMgan. U shirkat tizimining nazariy
modelini yaratdi, uning negiziga shaxs axloqini qo‘ydi.
Inson resurslari nazariyasi haqida izlanish olib boruvchilar
insonning mehnat faoliyatidagi dalillar va talablar rolini ilmiy
asoslashga birinchilardan boMdilar. Ular dalillarni insonlarning
mehnatga munosabatini eng asosiy ko‘rsatkichi deb qaraganlar.
Dalillar tarkibi mehnatning ichki tavsifi (xarakteristikasi) sifatida
namoyon boMadi. Menejment esa psixologik omilni qurol sifatida
qoMga olib, ishchilaming tashkilot masalalariga faol kirishishi
uchun daliliy boshqaruv ishlab chiqishi kerak.
Ishchilaming daliliyligi uchtadarajagaega: talablar, maqsadlarrag‘batlantirish. Ularning har biri o‘zining vazifaviy ishini olib
boradi. Daliliylikning faoliyatga ijobiy ta’sirini hisobga olib, yana
ikkita omilni keltirish mumkin: intilishlar va inson qobiliyatlari
omili. Agar ijobiy dalillik kerakli intilish va ma’lum qobiliyatlar
bilan birgalikda mavjud boMib, ustivorlik qilsa, insonning ishi
muvaffaqiyatli bo‘ladi.
Dalillik tarkibida talablar, maqsadlar, rag‘batlantirishlar, talab
muammolari alohida qilib bo‘ysunishlar tartibini ishlab chiqdi,
ulami ko‘tarilish tartibidajoylashtirdi — ya’ni, eng quyi moddiydan,
to yuqori ma’naviygacha:
1. Jismoniy talablar — oziq-ovqat, kiyim-kechak, uy-joy va
boshqalar.
2. Xavfsizlik talabi — yaxshi mehnat sharoiti, kelajakka ishonch
va boshqalar.
3. Ijtimoiy talablarning jamoaga bogMiqligi.
4. Hurmatga bo‘lgan talab. Yuqori xizmat darajasiga erishish,
ishiga baho olish, o‘ziga diqqat-e’tibomi qaratish va boshqalar.
Hozirgi zamon menejmenti Abraham Maslou tomonidan
yuqorida ko‘rsatilgan talablarga berilgan baho va shu bilan birga
taklif qilgan talablarni qondirishni qurol sifatida ishlovchilaming
unumli faoliyat sharti deb o‘z qo‘liga oldi. Maslouning fikricha,
taraqqiy topgan davlatlarda jismoniy talablar va birinchi, ikkinchi,
uchinchi darajalar kafolatli qondirilgan. Shunday ekan, menejmentning vazifasi — insonning ishini shunday tashkil qilish kerakki,
unda yuqoriroq darajalardagi talablari ham to‘laligicha qondirilsin.
Muammo izlanuvchilari bu kabi ish tashkil qilinishida mehnat unumdorligi 5%dan 40%gacha o‘sishini qayd etishlari mumkin.
Inson resurslari nuqtai nazarining yorqin vakillari sirasiga
amerikalik olim Duglas MakGregor (1906-1964) kiradi. Duglas
MakGregor «inson munosabatlari» maktabining atoqli namoyandalaridan hisoblanadi. U inson xulq-atvorining ikki modeli, xodimning o‘z mehnatiga ikki xil munosabatda bo‘lishi mumkinligini inobatga olib, ikki jildlik «X» va «U» nazariyasini yaratadi.
«X» nazariyasi muallifning fikri bo‘yicha boshqaruvga an’anaviy yondashuvni — ma’muriy buyruqbozlik jarayonini aks
ettiradi. Bu nazariyaga ko‘ra, namunaviy yollanma xodim — tabiatan yalqov boMgan kishi, shu sababli u topshirilgan ishdan bo‘yin
tovlashga urinadi, unda izzattalablik, mas’uliyat sezish, fahmfarosat yetishmaydi. Bunday holatda xodimni doimo majburlash,
nazorat qilish, jazolash va jarima solish bilan qo‘rqitib turish zarur.
Duglas MakGregorning fikricha, bu kabi boshqaruv nazariyasiga
qarama-qarshi «U» nazariyasi turishi kerak. Yollanma ishchilar
tabiatan faol, ularga tashabbuskorlik va uddaburonlik, o‘z zimmasiga mas’uliyat olish salohiyati xosdir. Bunday holda menejerning
vazifasi kishilar o‘z maqsad va manfaatlariga g‘oyat maqbul tarzda
erishadigan shart-sharoitni yaratishdan iborat boMadi. Kompaniyaning siyosati va istiqboli esa xodimlaming xulq-atvoriga asoslangan
holda tashkil etilishi kerak. Bu nazariyaga muvofiq keluvchi ishchini rag‘batlantirish va unga qulay muhit yaratib berishgina kifoya
qiladi.
Albatta, har ikkala nazariya ham faqat nazariyadir. Amaliyotda ular sof ko‘rinishda uchramaydi. Inson murakkab va ziddiyatli
mavjudot. U o‘zida ham birinchi, ham ikkinchi modellar sifatini
mujassamlashtiradi. Boshqarishning yuksak san’at ekanligi ana shu
ikki jihatni uyg‘un!ashtiradi. Agar kengroq fikr yuritadigan boMsak,
unda MakGregorning «U» nazariyasini inson resurslari boshqaruvining nuqtai nazari hamda inson axloqiy ta’limoti umumiy nazariy qoidalarining aks etishi deb tushunish mumkin. Bu masalaning
pirovard natijasi sifatida 1960-yillarda sotsiolog D onal’d Neytingeylning quyidagi fikrlarini keltirish mumkin: menejerlar iqtisodiy
masalalaming ustivorligi to‘g‘risida g‘amxo‘rlik qilishlari shunday
moddiy farovonlik andozalarini bunyod etdiki, ulardan biz hozirgi
kunda foydalanmoqdamiz. Bulaming hammasiga juda katta boyliklar evaziga erishilgan.
Axloqiy fanlar ta’limotiga 1950-60-yillarda uyg‘ongan
qiziqish shunchalik ulug‘ ediki, u o‘sha davr boshqaruv tizimining
deyarli hamma sohasini qamrab olgan edi. Shundan keyin boshqaruv
ta’limotida yangi yo‘nalishlar davri keldi. Mana, 20-25 yil o‘tsa ham bu ta’limot g‘oyasi, inson munosabatlari ta’limoti kabi yana
zamonaviy jamiyat ishlab chiqarishning taraqqiyoti, yangi davrda
ustivorlik holatini egalladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |