27
bо‗lishi mumkin, odam о‗zidan-о‗zi ―aqldan oza boshlaydi‖. Sun'iy sensor
deprivasiyasida, masalan, mahsus digrevasion vannalarda, parapsixologikni
eslatuvchi idrok etish fenomeni yuzaga keladi. Masalan, odam qо‗shni kо‗chada
joylashgan avtomashina eshigining ochilganligini eshitishi mumkin. Evolyusiya
natijasida odam ba‘zi bir reseptiv tizimlarni yо‗qotdi, lekin, yopiq holatda ular
ongsiz darajada mavjud, ularga magnitoresepsiya kiradi, ular baliq va qushlarda
kо‗proq ifodalangan. Magnitoresepsiya sababli Yerning magnit maydonida
orientasiya olish va migrasiyadan keyin uyga qaytib kelish amalga oshiriladi. Idrok
etishning asosiy qonunlari quyidagilar:
Idrokning xususiyatlaridan biri biz tomondan chiroyli va e‘tiborni tortuvchi
(attractive) va chiroyli bо‗lmagan (aversiv)ga ajratiladi. Har bitta sensor
jarayonlarda attrfaol va oversin stimullar mavjud bо‗lib, ular quyidagilarga
bо‗linadi: umumbiologik – masalan, shirin maza hammaga yoqimli bо‗lib tu ladi,
achchiq esa – yoqimsiz; etnogenetik – masalan, ba‘zi xalqlar rang va ta‘mni idrok
etishda etnik xususiyatlarga ega, masalan, pigmeylar tish pastasining xidiga kо‗ngil
aynishi bilan e‘tibor beradilar; va individual. Umumbiologik e‘tiborni jalb etish –
e‘tiborni jalb etmaydigan kо‗rinishni omon qolishi uchun qancha stimullar bilan
bog‗liq.
Olamni buzilgan idrok etish (illyuzor) shu tariqa biologik qonunlar bilan
asoslangan, masalan, suvga qо‗yilgan jismga qarab turib, suv sathidan singan
ekanligini kо‗rishimiz, jismni suvdan olayotganda u oldinga qarab butunligicha
fiksirlanadi, bu baliq to‘tishda e‘tiborli (Poggendorf illyuziyasi). Burchakda
joylashgan ob‘ekt, burchakdan uzoqda joylashganga nisbatan katta bо‗lib kо‗rinadi
(Dansio illyuziyasi). Bu illyuziya sababli qо‗rquv vaqtida ―burchakka berkinish
xulqi‖, mahluqni qо‗rqietishga xos bо‗lib, bunda vizual idrok etish jismning
hajmini oshiradi. Biz harakatdagi bulut va oyni kо‗rganimizda, bizga oy harakat
qilayotgandek tu ladi, fon esa xarakatsizdek. Bu adaptasiya shu tariqa evolyusion
asoslangan, chunki primat sifatida biz adaptirlanganmiz, fon figuraga nisbatan
emas, tabiat fonida figura harakatlanadi. Myuller-Lyuer illyuziyalari insonni
insonga nisbatan tо‗g‗ridan tо‗g‗ri idrok etishi: agarda kuzatib turilgan insoning
qо‗llari kо‗tarilgan bо‗lsa, elkalari tushirilgan insonga nisbatan, ularning bо‗yi bir
xil bо‗lsa ham, u balandroq kо‗rinadi.
Do'stlaringiz bilan baham: