Politechnika łÓdzka

J	Wh	eV	cal	tpu
toe
Dżul	J	1	278	6,24	0,239	34,12	23,8
Watogodzina	Wh	3600	1	22,47	860	0,123	85,7
Elektronowolt	eV	1,602	44,48	1	38,26	5,47	3,81
Kaloria	cal	4,187	1,163	26,14	1	0,143	99,7
Tona paliwa umownego	tpu	29,3	8,14	0,183	7	1	0,698
Tona oleju ekwiwalentnego	toe	42	11,66	0,262	10,3	1,433	1

14.Zasady udzielania pierwszej pomocy.

Zgodnie z prawem obowiązującym w Polsce, każdy ma prawny obowiązek udzielenia pierwszej pomocy poszkodowanym. W obecnej sytuacji prawnej nieudzielenie pierwszej pomocy poszkodowanemu jest przestępstwem – w myśl art. 162 Kodeksu Karnego.

W sytuacji wystąpienia zagrożenia ratownik nim przystąpi do akcji ratowniczej musi się upewnić, czy istniejące zagrożenie nie stanowi zagrożenia dla niego.

Jeśli zagrożenie występuje, wówczas musi najpierw usunięcie zagrożenie nim przystąpi do akcji.

W celu podjęcia akcji ratowniczej należy dokonać:

17. 
    oceny ryzyka bezpieczeństwa przeprowadzenia akcji przez ratownika
    
18. 
    oceny przytomności poszkodowanego
    
19. 
    wezwania specjalistycznej pomocy wg kolejności: 1. Karetka pogotowia, 2. Straż pożarna, 3. Policja
    

Do czasu przyjazdu odpowiednich służb do czynności ratownika należy:

1. 
   zapewnienie udrożnienia dróg oddechowych
   
2. 
   dozorowanie oddechu,
   
3. 
   ogólne dozorowanie poszkodowanego
   

lub też podjęcie akcji resuscytacji (masażu serca i sztucznego oddychania).

Istnieją dwie metody prowadzenia masażu serca:

1. 
   metoda Esmarha
   
2. 
   metoda Holger – Nielsena.
   

Pierwsza metoda jest powszechnie znana – jest najskuteczniejszą metodą ratowana poszkodowanego.

Druga metoda, zwana metodą Holgera – Nielsena, polega na ułożeniu poszkodowanego na brzuchu, podłożeniu dłoni rąk pod jego piersi wewnętrzną stroną jego dłoni do ziemi.

Należy ucisnąć klatkę pieśniową poszkodowanego na wysokości łopatek – licząc od 1 do 4 powodując wydech, a następnie ująć poszkodowanego za łokcie przyciągając je ku sobie w górę i do tyłu odliczyć licząc od 5 do 8 powodując wdech.

W zorganizowanym miejscu wykonania pracy (w zakładzie pracy) do wykonywania sztucznego oddychania winno stosować się urządzenie oddechowe – tzw. worek ambu – co umożliwi ratownikowi zabezpieczenie się przed bezpośrednim stykiem (zakażeniem) od osoby ratowanej.

Najczęstszym możliwym urazem (obrażeniem) w pracy elektryka jest porażenie prądem elektrycznym. Skutki porażenia prądem zależą od rodzaju prądu i od wysokości napięcia. W sytuacji krytycznej może dojść do zatrzymania krążenia (akcji serca) np. poprzez zatrzymania oddychania i wystąpienia migotania komór serca. Również dochodzi do poparzenia (upalenia) skóry.

Należy pamiętać, że nie wolno dotykać osoby poszkodowanej bez uprzedniego oddalenia od niej czynnika powodującego zagrożenie, jeśli nie jest możliwe odłączenie zasilania.

Należy upewnić się, czy poszkodowany oddycha i niezwłocznie wezwać karetkę pogotowia.

Jeżeli poszkodowany jest przytomny, należy go dozorować oczekując na przyjazd odp. służb.

Jeżeli poszkodowany nie jest przytomny, ale oddycha i można wykluczyć uraz kręgosłupa, poszkodowanego należy ułożyć w pozycji bocznej ustalonej.
W przypadku braku oznak życia należy podjąć czynności masażu serca oraz wykonać sztuczne oddychanie.

W przypadku stwierdzenia objawów wstrząsu (skóra jest blada i zimna, poszkodowany ma dreszcze i przyspieszone tętno), należy poszkodowanego ułożyć w pozycji tzw. przeciwwstrząsowej – na plecach, z uniesionymi nogami do góry.

Podstawową formą ochrony własnej przed możliwością wystąpienia zagrożenia są suche czyste ręce, suche ubranie, okulary ochronne i gaśnica śniegowa!