Kardiotonik dori vositalarining klinik farmakologiyasi

manfiy xronotrop
ta’siri deb ataladi. Glikozidlarning bu 
ta’siri sinus tugunchasining avtomatizmini bevosita va reflektor yo‘l bilan 
kamaytirishga asoslangan. Reflektor yo‘l bilan kamayishi asosan adashgan 
nervning tonusi oshishi tufayli yuz beradi. Yurak kuchli qisqarganda ko‘p 
hajmdagi qon periferiyaga haydaladi. Natijada tomirlarning devori 
taranglashadi, aorta do‘ngligidagi va karotid sinusdagi baroretseptorlar 
qo‘zg‘aladi. Bu esa adashgan nerv tonusini oshishiga olib keladi. O‘ng 
bo‘lmacha va kovak vena quyilish joyida bosimning tushishi (miokard 
chap qorinchasi qisqarishining kuchayishi tufayli, uning to‘laroq 
bo‘shalishi, o‘pka arteriyasida bosimning kamayishi va o‘ng yurakning 
gemodinamik zo‘riqishini kamayishiga olib keladi) Beynbridj refleksini 
yuzaga kelmasligiga olib keladi. (
Beynbridj refleksi 
bu
 
markaziy venoz 
bosimning oshishi tufayli yurak qisqarish kuchi va sonining ortishidir.) 
Yurak zarb xajmining ortishiga javoban simpatoadrenal tizimning reflektor 
ravishda faollashuvi yo‘qoladi va to‘qimalarda gipoksiya kamaygani 
uchun bilvosita ularning trofikasi xam yaxshilanadi Glikozidlarning 
manfiy xronotrop ta’siri ba’zi holatlarda maqsadga muvofiqdir. Masalan, 
yurak ishining yetishmasligi uning xilpiroq taxiaritmiyasi bilan, 
taxikardiya bilan kechayotgan bo‘lsa, glikozidlarni qo‘llash-yurak 
qisqarish sonining kamayishiga, diastolaning to‘liq yuz berishiga, 
miokarddagi elektrolitlar va energiya almashinuvining yaxshilanishiga olib 
keladi. 
Bradikardiya 
holatlarida 
esa, 
aorta 
qopqog‘ining 
yetishmovchiligida (ortiqcha hajm tufayli yurak mushaklarini zo‘riqishini) 
glikozidlarning manfiy xronotrop ta’siri ularni qo‘llashni cheklaydi.
3. Yurak glikozidlari yurak mushaklardagi o‘tkazuvchanlikni 
kamaytiradi. Bu ularning