O'zbekiston tarixidan universal qo'llanma

25 turi 
mavjud 
bo'lgan. Dehqonlar 
so lg ‘u t -
yer solig'i, 
zakot, cho'ppuli 
- o'tloqlardan 
foydalanganlik uchun soliq, turarjoylardan 
o'tov 
solig'i kabilarni to'lash- 
gan.
Bunday soliqlardan tashqari dehqonlar turli-tuman majburiyatlarni 
ham bajarishgan. Majburiyatlar orasida sug'orish tizimini ta’minlash, 
yangilarini barpo etish eng og'iri edi. Xiva dehqonlari har yili kanallar- 
ni tozalashga, ko'tarmalarni qurish va qayta tiklashga, to'g'onlar va 
ko'priklarni ta’mirlashga chlqardi. Bu ishlarga dehqonlar o'z ish qurollari 
va oziq-ovqati bilan kelardi. Majburiy Ishga chiqmaganlar esa muayyan 
miqdordagi mablag'ni xazinaga to'lashlari shart bo'lgan. Xon farmonlarini 
e’Ion qiluvchi jarchi o'z foydasiga 
«afanakpuli» 
yig'gan bo'lsa, ishlar 
nazoratchisi va mutasaddisi ham o'z ulushini olishga harakat qllgan.
Dehqonlar aholinlng 
90 foizga yaqinini 
tashkil etsalar-da, sug'orila­
digan yerlarning atigi 
5 folziga 
egalik qilishardi. Yersiz va kam yerli deh­
qonlar esa yirik zamindorlarning va vaqf yerlarida ijarachi sifatida ish- 
lab berishardi. Dehqonlar ulushbay yoki hosilning 
teng yarmi 
hisoblga 
mehnat qilishgan. Ishlar yakunlanganidan keyin, odatda, yer egasiga 
hosilning 
40 - 50 foizi 
berilgan. Teng yarmiga ishlovchilar esa 
yarim-
chilar 
deb atalgan. Yeri ham, asbob-uskunalari ham, ish hayvoni ham

---

304
bo'lmagan dehqonlar esa zamindorlar qo'lida turli shartlarga ko'nib