O'zbekiston tarixidan universal qo'llanma

sinirg markazi bo'lgan.
Zahiriddln Muhammad Bobur davrida Andijonda xo'jalik, fan va 
madanlyat ravnaq topgan. U « Boburnoma»da Andijon haqida shun- 
day yozgandi: 
«Oshlig'i vofir, mevasi farovon, qovun va uzumi yaxshi 
bo'lur... Movarounnahrda Samarqand va Kesh qo'rg'onidin so'ngra 
mundin ulug'roq qo'rg'on yo'qtur. Uch darvozasi bor. To'qqiz tarnov suv 
kirar».
Qo'qon xonligi tashkil topgach, endi u Andijon bekllgining markazi 
bo'lib qolgan. Andijon 4 dahaga bo'lingandl. Har dahanlng qozisi, ming- 
boshlsi bo'lgan. Dahalar oqsoqol boshliq mahallalarga bo'lingan.
Namangan.
Namangan shahri ham xonllkning yirik shaharlaridan 
biri edi. 1620-yili Farg'onaning qadimgi poytaxti Axsikat qattiq zilzila 
oqibatida vayron bo'lganligi uchun, aholi Namangan atroflga ko'chgan. 
Namangan tuz koni («namak kon») yaqinida qurilgandi. Uning nomi 
manbalarda XVII asrdan boshlab uchraydi. XVIII asrda Qo'qon xon-

---

202
ligi hududiga kirgan. Beklik markazi bo'lgan. Namangan aholisi hunar- 
mandchilik bilan shug'ullangan. 1819 - 1822-yillarda Namangan aho­
lisi kuchi bilan katta Yangi ariq kanali qazilib, shaharning suv ta’minoti 
yaxshilangan. 1842- 1845-yillardashahar baland devor bilan o‘ralgan.
16.6. QO'QON XONLIGIDA MADANIY HAYOT
Umarxon va ilmiv-madaniv muhit.
 Qo'qon xonligida madaniyat ham 
rivojlanib bordi. Shahar va qishloqlarda ko'plab maktab, madrasa va 
masjidlar qurilib, yoshlar o'qitilgan, ularga hunar o'rgatilgan. 
Qo'qonda 
120 ta maktab, 40 ta madrasa va masjid, Marg'ilonda 80 ta maktab, 10