Z. T. Taxirov nashr jarayoni asosiy bosqichlari

“Osmon tiniq, qalin qor bilan qoplangan dalalar ustida
yulduzlarning oltin g 'o ‘zalari yorqin chaqnaydi. Har vaqtdagidan
ко ‘rkamroq, tiniqroq ко ‘ringan to ‘lin oy samoning bir nuqtasida
qotgan kabi... uning nurlarida qishningpoyonsiz oq ко ‘rpasi may-
da oltin uchqunlatib, hammayoqni chuqur jimjitlik bilan o'rab
yotadi. Yalang ‘och daraxtlar mayda yulduzchalar bilan yongan
qor a ajib chiroyli ко ‘Ikalar tashlaydi. Oydinli qish kechasi shunday
go ‘zal, shunday ulug ‘vorki, hatto xizmatkorlarning xarob kulbasi
ham devorlariga kimningdir tomonidan yopilib, yig'ishtirilmay
qolgan tappilar ham allaqanday bejirim manzara yasaydi.
188

---

Yo‘lchi garchi 0 ‘roz bilan qirchillama qish kuni, to‘rt devoru, 
tomi bo‘lgan xarob bir kichik, tanchali xonada yashayotgan, 
tanchaga qalangan xo‘l o‘tin yonmay, tutab-biqsib dimog‘i-yu 
ко‘zini achishtirgan, uyga tutun to‘lib, nafas olish uchun tashqariga 
chiqadi va yuqoridagi manzaraga ko‘zi tushadi. Manzarani bunday 
ko‘rish qishning qora kunida, xarob xonada yashaydigan Yo‘lchiga 
qanday nasib bo‘lgan ekan? Buning boisi uning qalbida ko‘klam 
chechagi yanglig‘ nish urayotgan Gulnoming muhabbati emasmi!?
Endi boshqa bir manzaraga e’tibor beraylik. Gulnor g'oyib 
bo‘lgani xabarini eshitgan Yo‘lchi uni qish chillasida yarim tunda 
izlamoqda. Yo'lchining holatini bir tasaw ur qiling. Adib bu kecha 
manzarasini shunday tasvirlaydi:
“Kechaning sovug'i, izg'irin kuchaydi. Badan sovuqdan muz
kesildi. Charmi toshday eski etik ichida oyoqlari jonsizlandi. Lekin
и bir zum qo ‘nmasdan tentirayverdi. Bir burda, sariq sovuq oy xira
nur tumani sepadi. Yo ‘Ichi sanqib anhor yoqasida to ‘xtadi. Suv