O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus ta’lim vazirligi namangan davlat universiteti «Geografiya» kafedrasi

 
 
 
Mavzu: Tabiy resurslardan foydalanish va geoekologik muammolar 
 
Reja: 
1
.
Tabiiy sharoit va tabiiy resurs tushunchalari. 
2. Tabiiy resurslarning hududiy birikmalari.
3. Tabiiy sharoit va resurslarning joylanishi, ularning hududiy majmualar shakllanishida 
roli.
4. Tabiiy resurslarga ekspert usulida baho berish. Tabiatdan foydalanish va geoekologik 
muammolar. 
 
Tayanch so’z va iboralar: 
Tabiiy resurslar, ekspert, geoekologiya, hududiy birikmalar, 

---

86 
xodisalar miqyosi, landshaftlar, yashash sharoiti.
 
 
Tabiiy resurslardan ko‘plab foydalanish natijasida tabiat bilan jamiyat urtasida 
munosabatlarni murakkablashuvi tobora kuchaymoqda. Inson tabiatga qanchalik kuchli ta‘sir 
etsa o‘z navbatida tabiat xam shunchalik aks ta‘sir etadi, ba‘zan keyingi ta‘sir birinchidan ko`ra 
katta miqyosda sodir bo‘ladi. Buning oqibatida tabiiy kambag`allashuvi, atrof muxitning 
ifloslanishi, turli miqyosdagi faloqatli tabiiy xodisalarni tarkib topishi, inson sog‘ligining 
yomonlashuvi, ekologik muvozanatning buzulishi, ekologik vaziyatni murakkablashuvi va 
boshqa salbiy xodisalar rivojlana boradi. Bularni jami insonni yashash sharoitlarining qulaylik 
darajasini turlicha og`irlashuviga sabab bo‘ladi. 
Tabiiy muxitning inson ta‘sirida o‘zgarishi o‘z navbatida sayyoraviy, xududiy va maxalliy 
ekologik muammolarni rivojlanishiga sabab bulmokda. Bu muammolarni (ayniksa) boskichma- 
boskich xal kilinishi eng dolzarb xisoblanadi, chunki Yer kurrasidagi barcha insoniyatning 
xayot-mamoti ayni shu global muammolar yechimiga bog‘liqligini xar bir kishi tan olmokda. 
Ushbu qaltis ekologik vaziyat mavjud bo‘lgan sharoitda xozirdan tabiiy muxitda yo‘z 
bereshi mumkin bo‘lgan noxush xodisalarni bashoratlarini ishlab chikish eng zaruriy ilmiy 
vazifalardan biri deb xisoblash joiz. Tabiat bilan jamiyat o‘rtasida o‘zaro munosabatlarning
borgan sari murakkablashishi turli ekologik muammolarning tarkib topishiga va ularning
keng maydonlarda sodir bulishiga sabab bulmoda. Xavo va suvning ifloslanishi, zaminning
maxsuldorligini pasayib borayotganligi o‘simlik va xayvonot dunyosi turlarining kamayish
yo‘nalishida taraqqiy qilinayotganligi, quruq o‘lkalarda cho‘llashish xodisasining kengayib
borayotganligi va boshqa nomatlub tabiiy jarayon xamda xodisalarning miqyosini kuchayishi
kelajakda qanday xunuk ekologik va ijtimoiy- iqtisodiy oqibatlarga olib kelishi xozirdanoq
ko`ra bilishni taqozo etadi. Inson xujalik faoliyatining tezkorlik bilan tarakkiy 
kilayotganligi tabiat quynidagi boyliklarning borgan sari xo`jalik ishlab chiqarishiga 
kiritilishini tezlashtirish jarayonida tabiatda kayta aks-sado xam joylarda tez- tez yuz
bermoqda boshqacha aytganda, nixoyatda tezkorlik bilan tabiiy resurslardan foydalanish uni 
tobora kashshoklashtirib qo‘ymoqda-ki, buning natijasida tabiat insondan o‘ch olmoqda. 
Orol dengizining qurib borayotganligi, Balxash ko‘li, Issiqko‘lning satxini tushib borayotganligi, 
O‘rta Osiyodagi daryo va ko‘llarning suvini ifloslanib ketganligi sug`oriladigan yerlarning
melliorativ xolatini yomonlashib ketganligi talay ekologik muammolarni keltirib chiqaradi- ki,
ularni tezrok xal qilish borgan sari zaruriyatga aylanmoqda. CHunki, bu xol katta miqyosda 
tabiiy ekologik zarar yetkazmoqda. Ana shularni xisobga olganda yaqin kelajakda yoki uzogi
bilan yana 10-15 yillardan so`ng o`lkamizda xozirgi mavjud ekologik muammolar tobora
kengayib, qanday miqyosda xunuk oqibatlar tarkib topishiga sabab bo`lishi mumkin, ular
yana qanday boshqa muamolarni keltirib chiqarishi extimoli bor? Ana shunday qator 
savollarga to‘g‘ri va obe‘ktiv javob topish uchun ularni bashoratlashtirish va buning natijasida 
yetuk asoslangan ilmiy bashoratli ma‘lumotlarni ishlab chikish insoniyat uchun naqadar zarur.
 
Antropogen omillar hozirgi vaqtda tabiatdagi enr kuchli omillardan biri bo‘lib hisoblanadi. Inson 
tirik organizmlarga to‘g‘ridan-to‘g‘ri ta‘sir etib yoki yashash sharoitini o‘zgartirib uning 
tarqalishiga yoki qirilib yo‘q bo‘lishiga sababchi bo‘lishi mumkin. Inson kamida 70 million yil 
davomida tarkib topgan tirik dunyo manzarasini bir necha o‘n yilda o‘zgartirib yubordi. Uning 
tirik organizmlarga salbiy ta‘siri natijasida Yer yuzida ko‘plab o‘simlik va hayvon turlari 
yo‘qolib ketdi. Ovchilik bilan shug‘ullanish dastlab ozuqaga bo‘lgan talabni qondirish 
maqsadida olib borilgan bo‘lsa, keyinchalik kiyim kechak va har xil qimmatli materiallar olish 
uchun avj olib ketdi. Bu o‘a navbatida ko‘pchilik hayvonlarni yo‘q qilib yubordi. Masalan, 

---

87 
dengiz sigiri 26 yil davomida butunlay qirilib ketdi. Bunday misollarni juda ko‘plab keltirish 
mumkin. 
Qo‘riqxona va milliy bog‘larda o‘simlik va hayvonlarni muhofaza qilish natijasida ham bir 
qancha turlarning yo‘qolish xavfi bartaraf etildi. Insonning ongli yoki ongsiz ravishda o‘simlik 
va hayvon turlarini Yer sharining bir joyidan ikkinchi joyiga olib borishi ba‘zan flora va fauna 
tarkibini birmuncha o‘zgartirib yubordi. Inson ta‘siri natijasida uyda yashovchi hayvonlar, uy
sichqonlari, kalamushlar, pashshalar, suvaraklar, o‘simliklardan qoqio‘t, g‘umay, machin, 
ituzum, jag‘-jag‘, oq sho‘ra va boshqalar juda keng tarqalgan. 
Inson tomonidan o‘simlik va hayvonlarning yashash sharoitlari o‘zgartirildi. Natijada 
muayyan joyda yashayotgan o‘simlik va hayvonlar jamoalari yo‘q bo‘lib yoki ularning sharoiti 
keskin o‘zgarib ketdi. Masalan, tog‘ o‘rmonlarida daraxtlarni kesib tashlash, shubhasiz ularning 
ostida yashayotgan soyasevar o‘simliklarni yashash imkonidan mahrum qildi. Bundan tashqari 
hayoti daraxtlar bilan bog‘langan (oziqlanuvchi, uya qurgan) qushlarning yo‘qolishiga ham olib 
keldi. Xuddi shuningdek yashash sharoitlarining keskin o‘zgarishi (yerlarni haydash, foydali 
qazilmalarni kovlab olish, chiqindilarni tashlab qo‘yish, o‘tloqzorlarni o‘rib tashlash, u yerlarda 
uy hayvonlarini surunkasiga boqish kabilar) ushbu hududlar organiq dunyosining tarkibini 
o‘zgartirib, ba‘zi turlar uchun qulay sharoit vujudga keltirsa, ikkinchi bir turlar uchun yashash 
imkoniyatidan mahrum bo‘lishga olib keldi. Biz hozirgi vaqtda inson tomonidan keskin 
o‘zgartirib yuborilgan sayyorada yashamoqdamiz. Yildan-yilga tabiiy holdagi landshaftlar va 
jamoalar egallagan maydonlar qisqarib ketmoqda va ularning o‘rnini inson ta‘siridagi 
landshaftlar va jamoalar egallamoqda. 
Sayyoradagi barcha o‘simlik va hayvonlar odatda jamoa holida yashaydi. Jamoa 
deyilganda rivojlanishning turli pog‘onasida bo‘lgan bir guruh tirik organizmlarning muayyan 
sharoitda birgalikda yashashi tushuniladi. Bunda ular o‘zaro munosabatda bo‘ladilar. Muayyan 
tuproq sharoitida o‘simliklar, hayvonlar, ayrim zamburug‘lar va mikroorganizmlarning 
birgalikda yashashiga biogeotsenoz deyiladi. Faqat bir necha tur o‘simlik birgalikda qavm bo‘lib 
yashasa fitotsenoz (o‘simliklar jamoasi) deyiladi. Xuddi shu singari faqat bir necha tur 
hayvonlarning birgalikda qavm bo‘lib yashashiga zootsenoz (hayvonlar jamoasi) deyiladi. 
Tirik organizmlarning bir-birlariga o‘zaro ta‘siri muhitning biotik omillari deb qaralsa, 
ularning atrofini o‘rab olgan barcha tirik organizmlar biotsenotik muhitni tashkil etadi. Har bir 
tur normal hayot kechirishi uchun u yakka xolda yashay olmaydi, balki atrofidagi boshqa tirik 
organizmlar bilan birgalikda hayot kechiradi. 
SHunday qilib, biotsenoz (lotincha «bios»—hayot, «tsenoz»— umumiy) deyilganda bir xil 
muhitga moslashib olgan va bir joyning o‘zida birga yashaydigan barcha organizmlar 
tushuniladi. Biotsenozning katta-kichikligi har xil bo‘lishi mumkin. Bunga oddiy lishaynnk 
do‘ngligidan tortib to o‘rmon, dasht, cho‘l va shunga o‘xshash yirik landshaftlarni misol qilib 
ko‘rsatish mumkin. Kichik o‘lchamdagi biotsenozlar (daraxt tanasi yoki bargidagi, 
botqoqlikdagi moxlardan iborat do‘ngliklar, chumolilar uyasi va boshqalar) uchun mikrojamoa 
biotsenotik guruhlar kabi atamalar ishlatiladi. Yer sharida turlicha yashash sharoitlari mavjud 
bo‘lib, ular ma‘lum darajada ajratib olingan holda turlar o‘rtasidagi munosabatlarni o‘rganishda 
qo‘l keladi. Ana shunday yashash sharoitlari biotop deb ataladi. 
Biotsenozning eng muhim xususiyatlaridan biri uning turlar tarkibidir. Ayni bir biotsenoz 
uchun xos bo‘lgan o‘simlik va hayvon turlarining umumiy soni deyarli doimiy bo‘lib, har xil 
turdagi biotsenozlarda u keskin o‘zgarib turadi. Nam tropik o‘rmonlardagi biotsenozlar turlarga 
boy hisoblansa, qurg‘oqchil va sovuq viloyatlardagi biotsenozlarda turlar kam uchraydi. Maydon 
birligiga to‘g‘ri keladigan turlar soni biotsenozning turlarga to‘yinganligi deb ataladi. U ham 

---

88 
turli biotsenozlarda turlar tarkibi kabi o‘zgarib turadi. Har qanday biotsenoz ma‘lum tarkibdagi 
hukmronlik qiluvchi hayot shakllariga ega bo‘ladi. Masalan, o‘rmon biotsenozlarida fanerofitlar 
hukmronlik qilsa, o‘t o‘simliklardan tashkil topgan biotsenozlarda gemikiriptofitlar, arid 
(qurg‘oqchil) viloyatlarda esa xamefitlar va terofitlar hukmronlik qiladi. Biotsenoz, sdatda 
fitotsenoz, zootsenoz, mikotsenoz va mikrobiotsenozlardan tashkil topadi. Biotsenoz va u bilan 
bog‘langan biotopning chegaralari birinchi navbatda o‘simlik qoplami o‘zgarishi bilan 
aniqlanadi. SHuning uchun ham biz quyida biotsenozning muhim tarkibiy qismi hisoblangan 
fitotsenoz va uning ba‘zi bir xususiyatlari ha-qida to‘xtalib o‘tamiz. Fitotsenoz yoki o‘simliklar 
jamoasi deyilganda Yer yuzining bir xildagi muayyan uchastkalarida qavm (guruh) bo‘lib 
yashayotgan tuban va yuksak o‘simliklar yig‘indisi tushuniladi. Ular o‘zaro bir-birlari bilan 
hamda yashash sharoitlari bilan aloqada bo‘lib, natijada o‘ziga xos maxsus muhitni hosil qiladi. 
Har qanday o‘simlik jamoasi (fitotsenoz) ham turlar tarkibi, turlar o‘rtasidagi o‘zaro miqdor va 
sifat munosabatlari, qavatlik (yarus) gorizontal tuzilish, tashqi qiyofasi, davriyligi, hayot 
shakllarining xilma-xilligi, yashash joyining xarakteri va shunga o‘xshash bir necha 
xususiyatlari bilan tavsiflanadi va bir-biridan farqlanadi. Fitotsenozni hosil qilishda o‘simliklar 
orasida son jihatidan ko‘pchilikni tashkil etuvchi yoki ko‘zga yaqqol tashlanuvchi tur ajratiladi 
va bu tur odatda hukmron (yoki dominant) tur deyiladi. Demak, dominantlar yoki hukmron 
bo‘lib hisoblangan turlar miqdor jihatdan ko‘p uchraydi va boshqa turlar orasida yaqqol ko‘rinib 
turadi. Ular asosan organiq massa to‘plovchi hamda fitotsenozning fonini (ko‘rinishini) va 
xarakterini belgilaydi. Dominant turlarga misol qilib qarag‘ayzor o‘rmonlaridagi oddiy 
qarag‘ayni, qoraqarag‘ayzorlardagi qoraqarag‘ayni, O‘rta Osiyo tog‘larining archazorlarida 
o‘suvchi archaning bir necha turlarini, saksovulli cho‘llarda esa saksovulni ko‘rsatish mumkin. 
Jamoada har qanday dominant turlar biotsenozga ta‘sir etavermaydi. Ular orasida edifikator 
turlar ajratilib, jamoaning maxsus muhitini hosil qiladi. Ular jamoaning quruvchilari bo‘lib, 
fitotsenozning xususiyatlarini belgilab beradi. Masalan, O‘zbekistondagi qumli cho‘llarda daraxt 
ko‘rinishidagi edifikator tur oq saksovuldir. Dashtlarda chim hosil qiluvchi chalov va betagalar, 
o‘rmonlarda esa oddiy qarag‘ay, qoraqarag‘ay, eman kabi daraxtlar edifikatorlar hisoblanadi. 
Ba‘zi hollarda hayvon turlari ham edifikator hisoblanishi mumkin. Masalan, katta maydonda 
tarqalgan, yer kovlovchi xususiyatga epa bo‘lgan sug‘urlar koloniyasi o‘simliklarning o‘sish 
sharoitiga, mikroiqlimga va asosan landshaft xarakteriga katta ta‘sir ko‘rsatadi. Dominant 
turlarga nisbatan ozroq miqdorda uchraydigan, ammo fitotsenozda ma‘lum ahamiyatga ega 
bo‘lgan turlar subdominant (ikkinchi hukmron) turlar deb ataladi. Dominant va subdominant 
turlardan tashqari jamoa tarkibida kamroq sonda uchraydigan turlar ham mavjud. Ular 
komponentlar deyiladi Kam sondagi va noyob turlar ham biotsenozning hayotida muhim rol‘ 
o‘ynaydi. Biotsenozdagi har bir to‘rning rolini aniqlashda ularning mo‘lligi, uchrovchanligi va 
hukmronlik darajasi kabi miqdor ko‘rsatkichlar e‘tiborga olinadi. Fitotsenozlarda mo‘llik 
og‘irlik, ball va o‘simliklar soni bilan ifodalanadi. Masalan, Toshkent atrofidagi efemerli 
cho‘llarda 1 m
2
maydonda 5000 nusxadan ortiq o‘simlik ro‘yxatga olingan bo‘lib, 47 turdan 
iborat ekanligi aniqlangan. Og‘irlik usuli amaliy maqsadlar uchun foydalaniladi. Tabiiy 
pichanzorlar va yaylovlarning hosildorligi shunday usul bilan aniqlanadi. Uchrovchanlik darajasi 
biotsenozda turlarning tekis yoki notekis tarqalganligini ifodalaydi. U umu-miy namuna 
maydonchalar sonini tur uchragan maydonchalar soniga nisbatan hisoblash yo‘li bilan 
aniqlanadi. Dominantlik darajasi ayni bir tur individlar sonining ushbu guruhdagi umumiy 
soniga nisbatini bildiradi. Masalan, ma‘lum maydonda 200 ta qush ro‘yxatga olingan bo‘lsa, 
shulardan 80 tasi sayroqi qushlarni tashkil etadi. Demak, sayryuqi qushlarning dominant-lik 
darajasi 40% ga tengdir. Yerda hayot paydo bo‘lgandan boshlab o‘zoq taryxiy davrlar davomida 

---

89 
u rivojlanib kelmoqda. Yerning tirik organizmlar va biogen cho‘kindi tog‘‘ jinslari tarqalgan 
qismini rus olimi akademik V. I. Vernadskiy biosfera (grekcha «bios»—hayot, «sfera»—-shar) 
deb nomlagan. Biosfera sayyoramizdagi «hayot qobig‘i» hisoblanib, tirik organizmlarning 
o‘zaro chambarchas aloqa, munosabatlaridan iborat murakkab ekosistemalar majmuini tashkil 
etadi. V. I. Vernadskiy tushunchasiga ko‘ra, biosferaga hozirgi vaqtda faqatgina yerning 
qobig‘ida tarqalgan tirik organizmlar kirib qolmay, balki uning tarkibiga qadimgi davrlarda 
organizmlar ishtirokida hosil bo‘lgan litosferaning qismi ham kiradi. SHuning uchun ham 
biosferaning neobiosfera va palebiosfera kabi tarkibiy qismlari ajratiladi. 
Biosfera o‘z ichiga atmosferaning quyi qatlamlari, ya‘ni troposferani (10—15 km 
balandlikkacha faol; hayot mavjud bo‘lgan, ba‘zan 20 km balandlikdagsh stratosfera qatlamida 
tinim holidagi organizmlarning chang donachalari, urug‘lari, sporalari va boshqalar uchrashi 
mumkin) hamda suv qobig‘i gidrosferani oladi. Yerning yuzasi qattiq qobiq litosferadan iborat 
bo‘lib, uning qalinligi odatda 30—60, ba‘zan 100—200 m va undan ham ortishi mumkin. Hayot 
belgilarining ushbu chuqurliklardan pastda uchrashiga tasodifiy holat deb qarash mumkin. 
Keyingi yillarda 4500 m dan ortiq chuqurlikdagi neftni haydovchi suvlarda mikroorganizmlar 
uchragan. Tikka qatlam bo‘yicha, ya‘ni atmosfera qatlamini qo‘shib hisoblaganda hayot 
chegaralari 25—40 km ni tashkil etadi. (Biosferaning ostida qalinligi 5—6 km gacha boradigan 
cho‘kindi tog‘‘ jinslaridan iborat stratosfera qatlami yotadi. Uning hosil bo‘lishida tirik 
organizmlarning roli katta. CHo‘kindi tog‘‘ jinslari gidrosferada hosil bo‘lib, uning kelib 
chiqishida ham tirik organizmlar, suv„ shamol muhim omillardan hisoblanadi. 
Biosferada organizmlarning faol holatda hayot kechirishi ham bir xil emas. 
Sayyoramizdagi barcha tirik. organizmlar yig‘indisini V. I. Vernadskiy tirik modda deb atagan. 
Tirik moddalar bir tekis tarqalgan joylar, suv qatlami — litosfera va troposferalar chegarasi, 
ya‘ni tuproq va uning qatlamidagi o‘simlik . ildizlari, zamburug‘lar, mikroorganizmlar, tuproqda 
hayot kechiruvchi boshqa hayvonlar, shuningdek troposferaning tuproq yuzasidagi qismi, 
o‘simliklarning yer ustki organlari qismi joylashgan qatlam hisoblanadi. Bu yerda 
o‘simliklarning sporalari, chang donachalari va urug‘lariniig asosiy massasi ham uchib yuradi. 
Ushbu qatlam fitosfera deb atalib, biosferada energiyani to‘plovchi organizmlar asosan 
o‘simliklar hisoblanadi. Biosfera uchun faqat tirik moddaning bo‘lishi xarakterli bo‘lib qolmay, 
balki u quyidagi xususiyatlarga ham ega bo‘ladi: ma‘lum miqdorda suyuq holdagi suvning 
bo‘lishi; biosferaga juda ko‘p miqdordagi Quyosh nurlari oqimining tushishi; biosfera
moddalarning agregat holatida bo‘lgan chegarada, ya‘ni qattiq suyuq va gazsimon fazalarni o‘z 
ichiga oladi. SHuning uchun ham biosfera uchun o‘zluksiz holdagi moddalar va energiya 
aylanishi xarakterlidir. Bunda tirik organizmlar faol ishtirok etadi. 
Biosferadagi tirik moddalar miqdori haqida aniq ma‘lumotlar bo‘lmasa ham ularda 
o‘simlikning biomassasi hayvonlarnikiga nisbatan bir necha marta ortiq ekanligi haqida 
ma‘lumotlar bor. I. A. Suetovaning ma‘lumotlariga ko‘ra, quruqlikdagi tirik modda 6,4-Yu
18
g, 
okeanda esa 29,9-10
15
g ni tashkil etar ekan. SHundan quruqlikdagi o‘simlik biomassasi 6,4-10
18
g bo‘lsa, hayvonlarniki 0,006-10
18
g. Atmosferaning yuqori chegaralarida Quyosh 
energiyasining o‘rtacha oqimi sutkasiga 7000 kkal/sm
2
ni tashkil ztadi. Bizni sayyoraga ko‘zga 
ko‘rinadigan nurlardan yiliga 55 kkal/sm
2
kelib tushadi va organizmlar tomonidan 
o‘zlashtiriladi. Biosferadagi mahsuldorlik yashil o‘simliklar va qisman xemosintezlovchi 
bakteriyalar hisobiga to‘planadi. SHunday qilib, Yer sharidagi yillik umumiy mahsuldorlik 1,7-
Yu
17
g ni tashkil etadi. Ma‘lumki, tabiatda moddalarning aylanishi uchun uch guruhdagi 
organizmlarning qatnashishi shart. Produtsentlarsiz hayotni tasavvur qilib bo‘lmaydi. Ular 
birlamchi mahsuldorlikni keltirib chiqaradi. Konsumentlarning turli darajadagi tartiblari 

---

90 
birlamchi: va ikkilamchi mahsulotni iste‘mol qilgan holda organiq moddalarni bir holatdan 
ikkinchi holatga o‘tkazadi. Ular shu bilan Yerda hayotning xilma-xilligini keltirib chiqaradi. Bu 
o‘z navbatida turlarning evolyutsiyasiga olib keladi. Redutsentlar esa organiq moddalarni 
mineral moddalarga parchalab, sayyorada o‘lik qoldiq-lardan iborat bo‘lgan katta «mozor»ning 
kelib chiqishiga imkon bermaydi . 
Erda boradigan har qanday jarayonlarning manbai va boshlanishi Quyosh nuri energiyasi 
hisoblanadi. Yorug‘lik ta‘sirida boradigan yashil o‘simliklardagi fotosintez jarayoni natijasida 
organiq modda to‘planadi. Fotosintezning foydali ish koeffitsienti nihoyatda past. Yer yo‘ziga 
tushadigan Quyosh nurlarining atigi 1% dan foydalaniladi. Foydali qazilmalarda (toshko‘mir, 
neft‘, torf va boshqalar) Quyosh energiyasi konservalangan holda o‘zoq vaqtlar saqlanib 
kelmoqda. Ba‘zi bir organizmlar organiq modda hosil qilishi uchun moddalarning oksidlanishi 
natijasida ajralib chiqadigan energiyadan foydalanadi. Bu jarayon xemosintez deb ataladi.
Energiyaning aylanishi moddalarning aylanishi bilan chambarchas bog‘liq. Moddalarning kichik 
doirada (biologik) va katta (geologik) doirada aylanishlari ajratiladi. Biologik doirada aylanish 
organizmlar o‘rtasida, quruqlikda tuproq bilan organizm o‘rtasida, gidrosferada esa organizm 
bilan suv o‘rtasida sodir bo‘ladi. Moddalarning katta doirada aylanishi quruqlik bilan Dunyo 
okeanlari o‘rtasida boradigan jarayondir. 
Kichik doirada moddalarning aylanishi quruqlikdagi o‘simliklarning, gazsimon 
moddalarning va suvda erigan mineral tuzlarning yutilishidan iborat. Bunda, birinchi navbatda, 
karbonat angidriddan organiq mddalarning hosil bo‘lishi tushuniladi. Nafas olish natijasida esa 
karbonat angidridning bir qismi troposferaga qaytarib chiqariladi. Organiq moddalarning 
ko‘pchilik qismi har xil darajadagi konsumentlar va redutsentlarning tanasidan o‘tib, qayta 
ishlanib parchalanadi va minerallashadi, ular qayta tuproq, suv yoki havoga qo‘shiladi. 
Gidrosferaning o‘zida ham moddalarning kichik doirada aylanishi ko‘zatiladi. Bunda suvda 
erigan to‘zlar va gazlar qatnashadi. Suv muhitidagi moddalarning aylanishida avtotrof 
hisoblangan suvo‘tlari muhim rol‘ o‘ynaydi. Okeandagi biologik moddalarning aylanishida 
o‘simlik va hayvonlarning qoldiqlari (parchalangan va minerallashgan qismi) suvda erigan holda 
zahira moddalar sifatida qatnashadi, ularning bir qismi okean tublarida yotqiziqlar hosil qiladi. 
Er sharining har qanday nuqtalarida kichik doirada moddalarning aylanishi bir ikkinchisi 
bilan almashinib turadi. Kichik doiradagi aylanishlar bir-birlari bilan chambarchas bog‘liq va 
katta doiraning ta‘sirida bo‘ladi. Katta doiradagi moddalarning aylanishi quruqlikdan 
moddalarning daryo va havo oqimlari bilan okeanga kelib tushishidan iborat bo‘lib, dengiz 
yotqiziqlarining quruqlikka qayta chiqishi esa okean tubining ko‘tarilishi va uning natijasida 
quruqlik ayrim joylarining cho‘kishi bilan sodir bo‘ladi. Yerda moddalarning aylanishi ayrim 
kimyoviy unsurlarning aylanishidan tashkil topadi. 
Hozirgi paytda O'zbekistonda yangi sanoat korxonalarini ekologik talablarga mos holda 
joylashtirish, mavjud korxonalar ishlab chiqarayotgan mahsulotlar, atrof-muhitga chiqarayotgan 
chiqindilar ma-salasi atroflicha tahlil qilinib, texnologik jarayonlarni mukammallashtirish, gaz 
va changni tutib qoluvchi, ularni tozalovchi zamo-naviy moslamalarni o'rnatishga katta ahamiyat 
berilmoqda. Mamlakatimizda qurilayotgan yirik va o'rtacha korxonalar ekologik tartib-qoida, 
belgilangan me'yorlar asosida qurilishi bilan birga ishlash ja-rayonida atrof-muhitga zararli 
chiqindilarni chiqarishi me'yorda bo'lishi kafolatlangan. Masalan, Asaka shahridagi yengil 
avtomobil zavodi, Qorovulbozordagi neftni qayta ishlash zavodi va boshqa korxonalar ekologik 
ekspertizadan chuqur va har tomonlama o'tkazilgan. 
Sanoat korxonalarini joylashtirishda har bir hududning tabiiy sharoiti e'tiborga olinishi 
zarur. Tog‘ etaklari, vodiylar va botiqlarda qurilishi mo'ljallangan inshootlarni loyihalashda 

---

91 
hududning iqlim sharoiti, yer osti suvlari tartibi, yer usti suvlari xususiyatlari, tuproq, o'simlik 
qoplami, chorva mollari hamda aholi salomatligi ta'siri masalasi oldindan to'liq va atroflicha hal 
etilishi lozim bo'ladi. 
O'zbekistonda qishloq xo'jaligini yanada rivojlantirish maqsadida juda ko'p suv inshootlari 
qurilgan. XX asrning 80-yillarida qurilgan suv inshootlari ekologik ekspertizadan o'tkazilgan 
emas. Bu esa tabiatda noxush hodisalar yuzaga kelishiga, ijtimoiy-ekologik sharoitning 
yomonlashuviga olib keldi. 
Masalan, Tuyamo'ym suv ombori qurib ishga tushirilishi bilan Xorazm vohasida yerlarning 
meliorativ holati o'zgara boshladi. Yer osti suvlarining sathi ko'tarilib, tuproqda to‘z to'plana 
boshladi. Bunday ahvol suv omboridan vohaga suv sizib o'tishi natijasida yuzaga kelgan edi. 
Demak, to'g'on ostidan suvning chetga sizib o'tishi loyihada jiddiy hisob qilinmagan. Bunday 
jarayon Karkidon, Tollimarjon, Chimqo'rg'on, Uchqizil, Janubiy Surxon va boshqa suv 
omborlarida ham kuzatilgan.