Психологиянинг предмети

Ҳайвонларнинг интеллектуал ҳаракатлари . 
Ақл (интеллектуал) босқичи ҳайвонларнинг деярли мураккаб 
фаолияти билан тавсифланиб, у акс эттиришнинг мураккаб туридир.
«Ҳайвонларнинг борлиқни психик акс этиш усули интеллектуал 
фаолиятга ўтишида алоҳида нарсаларгина эмас, балки уларнинг
муносабатларини акс эттириш ҳам вужудга келади. Ҳайвонлар ривож-
ланишнинг бу босқичида, нарсалар орасидаги боғланишларни акс эттира 
оладилар.
Немис зоопсихологи В.Кёлернинг тадқиқотларида маймунларга етиб 
бўлмайдиган жойга хўрак қўйилади. Хўракдан яқинроқ, лекин бевосита етиб 
бўлмайдиган жойга узун таёқ қўйилади. Бу таёққа етишиш учун қафасда 
қисқа таёқча билан хўракни олиб бўлмайди. Маймун эса биринчи босқичда 
қисқа таёқ билан узун таёқни олади. Иккинчи босқичда эса узун таёқ орқали 
хўракни олишга муваффақ бўлади. 
А.Н.Леонтьевнинг фикрича, муваффақиятсиз ҳаракатлардан сўнг 
тўсатдан жавобни топиши ақлий хатти-ҳаракатларнинг яна хусусиятидир. Бу 
ҳодиса В.Кёлер томонидан “инсайт”-равшанлашиш деб аталган. 

---

Ақлий хатти-ҳаракат бошқа икки хусусияти мавжуд бўлиб, бу 
топилган муаммонинг ечимини тез эслаб қолиш ва шу билан шаклланган 
операцияларни бир фаолиятдан иккинчи фаолиятга ўтказа олишдир.
Ҳайвонот оламининг юксак босқичидаги вакиллари (қуруқликда
яшовчилардан, хусусан, одамсимон маймунлар, денгиз ҳайвонларидан 
дельфинлар) инстинкт, кўникмаларни эгаллашдан ташқари яна мураккаб 
ҳаракатларни бажара олади, ҳайвонларнинг бундай хатти-ҳаракатларини 
интеллектуал ҳаракатлар деса бўлади. Интеллектуал хатти-ҳаракатлар 
ҳайвоннинг
анча юксак шаклдаги психик фаолияти билан боғлиқ 
бўлиб, у туғма инстинктлар ва ҳаётда ҳосил қилинган кўникмалар 
ҳайвоннинг яшаш шароити талабларига жавоб бера олмаган тақдирда юзага 
келади. Юксак тараққий қилган ҳайвонлар улар учун маълум муаммолар 
билан бир қаторда янги бўлган нарсани ҳам ҳал қила оладилар. Масалан, 
тажриба ўтказилган асбоб иккита бўш найчадан иборат эди. Найчадан 
биттасига қарғанинг кўз ўнгида инга боғланган хўрак бир парча гўшт 
жойлаштирилди. Қарға хўракнинг найча ичига кириб кетганини кўради. 
Қарға шу заҳотиёқ иккинчи найчанинг охирига сакраб боради ва хўракнинг 
пайдо бўлишини кутиб туради. Шунингдек, маймунларда ўтказилган 
тадқиқот ҳам бунга яққол мисолдир. Қафаснинг шипига банан осиб, қафас
ичига икки - учта яшик ёки бир иккита қамишли таёқча қўядилар. Маймун 
қафас ичига кириши билан мевани олмоқчи бўлади, аммо бўйи етмайди. 
Маймун теварак-атрофига кўз югуртириб, ерда ётган қамишни кўради, ва бу 
қамиш билан мевани қоқиб туширишга ҳаракат қилади. Лекин унда ҳам бўйи 
етмаганидан сўнг қамишларни олиб, бир неча вақт улар билан турлича 
ҳаракатларни қилиб кўриб, улар бир-бирини ичиг кириб, узунлашади, кейин 
маймун бананни қоқиб туширади. Ёки ерда ётган яшикни устма-уст қўйиб 
уни меванинг тагига суриб келтиради ва устига чиқиб мевани олмоқчи 
бўлади, аммо бўйи етмайди. Шунда маймун ерда ётган бошқа яшикларни 
устма-уст қўйиб, нарвон қилади ва уларнинг устига чиқиб мевани олиб ейди.
Киши кўзига маймунлар нечоғли ақлли ҳайвон бўлиб туюлмасин, 
аммо уларнинг тафаккури ниҳоятда тордир. Бу фикрни исботлаш учун 
шундай бир тажриба ўтказилган. Яшик қўйилган мева олдига спирт лампаси 
ёқиб, ёниб турган спирт лампасининг тепасига сувли – жўмракли бак ва 
стакан қўйилади. Мевани олиш учун маймун аввал оловни ўчириш керак
бўлади. Бир одам оловни ўчириб, овқат олиш йўлини маймунга кўрсатади, 
маймун бакдаги сувдан кружкага қуйиб оловга сепади ва сўнг мевани 
олиб ейди. Кейинчалик сув тўлдирилган бак бошқа столга кўчирилади. 
Маймун бир столдан, иккинчисига ўтиш учун узун кўприк ясаб кўприк 
орқали бошқасига ўтган ва бакдан кружкага сув тўлдириб яна орқасига 
қайтган, ниҳоят оловни ўчириб, мевани олиб еган. Айнан маймун атрофида 
сув туриб бундан фойдаланмагани қизиқдир. Бу маймунда умумлаштириш 
хусусияти йўқлигидан далолат беради, яъни ҳар қандай сув оловни ўчира 
олишини маймун мутлоқо тушунмайди, у ўзи кўрган ишини, яъни бакдан 
олинган сув билан оловни ўчиришнигина қила олади, холос. Булардан 
маълумки, ақлни ишлатиш билан бирор бир масалани ҳал қилишда маймун 

---

масалани ечишни барча зарур шартларини кўра олмайди, улардан фақат
айримларинигина
фаҳмлайди,
холос. Маймунларнинг 
интеллектуал 
ҳаракатлари ҳар қандай ҳаракатларни синаб кўриш жараёнида аниқ амалий 
тафаккур тарзида содир бўлади. Тақлидчанлик - маймунлар ҳулқ-атворининг 
характерли хусусиятидир. Масалан, маймун супурги билан полни супуради 
ва «латтани ҳўллаб сиқади», «полни артади», «ювади». Одатда, маймунлар 
ҳаракатнинг натижасига эмас, балки ҳаракатнинг ўзига тақлид қиладилар. 
Маймун полни супурар экан, ахлатни бир жойдан иккинчи жойга кўчириб 
юраверади-ю, лекин ахлатни полдан тозалаб ола билмайди. 
Шундай тадқиқот ўтказилган уйга бўш челак ва қуруқ латта 
қўйилган. Маймун латта билан полни артади ва ҳар сафар у латтани челакка 
тушуриб айлантириб сиқади, бу ишни маймун фаррош қилгани каби 
бажаради. Шунингдек, маймун қалам билан дафтарга «ёзади» (чизиқлар 
чизади) ва унга диққат билан қарайди. Маймунга қалам ўрнига таёқча 
берилса, ҳам у «ёзишни» давом эттиради. Интеллектуал ҳаракатнинг 
натижасига тақлид қилиш маймунларда учрамайди.
Америкалик 
олимлар Г.Харлоу, М.Харлоу, С.Суомиларнинг тадқи-қотлари янги туғилган 
маймунлар боласи сунъий онанинг айрим турларигагина ҳаддан зиёд ихлос 
қўйиши мумкинлигини кўрсатади. Тажриба қўйидагича олиб борилади, яъни
Макака маймунининг янги туғилган болаларини худди ҳақиқий онасининг 
катталигида қилиб ишланган сунъий она билан қафасга солиб қўйилади. 
Маймунчаларнинг бирига металл краскадан ясалган «она», иккинчисига
ёғоч цилиндрдан ясалиб, тукли мато билан ўралган «она» тўғри келади. 
Юмшоқ оналик маймунча кўп вақтини унинг ёнида ўтказади, уни гоҳ 
қучоқлар, гоҳ унинг устига ҳам чиқиб кетарди. У ҳар гал хавф туғилса,
онасининг ҳимоясига қочиб борган. Металл онага теккан маймунча эса
жуда қийналди. Тадқиқотлар шуни кўрсатадики, маймунларнинг болалари 
сут берган онадан кўра, сут бермаса ҳам матодан ясалган онани афзал 
кўришади. Матодан ясалган оналар маймунларда хавфсизлик ва ишонч 
ҳиссини уйғотади.
Бироқ юксак тараққий этган катта маймунларнинг инстинктив хатти–
ҳаракати, бир ҳужайрали ҳайвонлар инстинктидан жиддий фарқ қилади. 
Юксак тараққий этган маймунлар (жумладан шимпанзе)да хатти-ҳаракатнинг 
уя қуришдек туғма шакли мавжуддир. Табиий шароитларда улар ҳар куни 
дарахтларда шох-шабалардан уя қуришади. Кузатишлар шуни кўрсатадики, 
маймунлар уя қуришда, материалларни танлаш чоғида амалий таҳлилга 
биноан иш кўрадилар. Тадқиқот жараёнида маймунларнинг бинокорлик 
«фаолияти» кемирувчилар (каламуш)нинг уя қуриши билан таққослаб 
кўрилди. Қаттиқлиги турлича материаллар, жумладан, дарахт шохлари ва 
қоғоз мавжуд бўлган ҳолда шимпанзе ва каламушлар ҳам уяни бир хил 
типда, яъни уянинг асосий қисмини қаттиқ материалдан ясаб, ичига анча 
юмшоқроқ материал тўшайди. Агар шимпанзе ва каламушга фақат юмшоқ 
материал берилса, у ҳолда иккаласи ҳам уяни шу материалдан қуришга 
тушади. Лекин улар тавсия қилинган материалдан уяларини ясаб 
бўлганларидан кейин уларга анча дағалроқ материал берилса, у ҳолда 

---

ҳайвонларнинг реакцияларида дарҳол сифат фарқ кўринади. Шимпанзе анча 
дағал материалга эга бўлганидан кейин шу заҳотиёқ уясини қайта қуришга 
киришади. Юмшоқ материалдан қурилган иншоатини бир чеккага суриб
қўяди ва анча дағал материалдан уянинг асосини қура бошлайди. Шундан 
кейингина у юмшоқ материалдан фойдаланади, уни уясининг ички юзаларига 
тўшайди, каламушларда ҳам худди шунга ўхшаш вазиятни кўришни давом 
эттирадилар, дағал материални юмшоқ материал устидан тушай берадилар.
Шундай қилиб, уя қуриш маймунларда гарчи инстинктив ҳаракатлар
натижасида амалга оширилган бўлса, ҳам бу ҳаракатлар ташқи шарт-
шароитлар ҳисобига олинган ҳолда юз беради. 
Интеллектуал хатти-ҳаракатлар ҳайвонларнинг кўпинча яширин 
имконияти сифатида қолиб кетади. Жумладан, рус психологи Н.Н.Ладигина 
–Котс (1889-1963) нинг тажрибаларида Парис деган шимпанзе ичига хўрак 
солинган найчани олиши биланоқ найчанинг ичига киритиш учун яроқли 
бўлган, ишлатишга қулай қуролни танлашга тушарди. Бунда Парис турли 
белгиларни-нарсаларнинг шакли, узунлиги, кенглиги, қалинлигини ажрата 
биларди. Агар мос келадиган нарса топилмаса Парис ёнида ётган дарахт 
шохларидан ён шохларини юлиб олар, энли тахтадан пайрахалар ажратиб 
чиқар, букланган симларни тўғирлар, хуллас маймунлар «қурол» ясар эди. 
Бироқ юксак тараққий этган маймунлардан «қурол ясаш» фаолия-
тининг аҳамиятини ошириб юбориш ярамайди. Э.Г.Вацуро, Н.НЛадигина-
Котслар ўтказган тажрибаларидан маълумки, шимпанзелар айнан бир 
хилдаги вазиятда, яъни мақсадга эришиш учун иккита таёқни бирлаштириш 
зарур бўлган пайтда ўзларини йўқотиб қўйишади. Буни қуйидагича изоҳлаш 
мумкин, яъни шохларни ғажиш, пайрахаларни ажратиш маймуннинг 
табиатда 
бажарадиган 
ҳаракатларидир. Лекин 
маймунлар 
табиий 
шароитларда таёқларни бир-бирига улаб иш кўрмайди.