Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

бобом,—
123
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Цўйшшг энг каттасини ўзим бердим-ку, нега бақирмас 
эканман.
Иешонаси йилтироқ амаки анчагача индамабди. Қо- 
ғозга мохорка ўраб чекибди. Тутуннни девор томонга 
иуфлаб-иуфлаб қўйибдию ҳеч нарса ҳадида сўрамабди. 
Кейин яна савол-жавобни бошлаб юборнбди:
— Х ўш , Эшон ҳазратлари Эрка Ҳожимат ўглиликн- 
дан чидиб кейин кимникига беркинди?
— Иейин меникида турдилар, — дебди Аҳмадқул бо- 
бом қўрқмасдан.
— Ўз уйингиздалги?
— 1’1ўц, отамдан долгац уйда.
— КеГшн-чи?
— Молхонага беркитганман.
— 1гейин-чи?
— Кейин отамдан қолгап катта туя сандидда солиб 
дулфлаб ўтирдим.
— Кеймн-чп?
— Кейин мевани кўп еб, қорпи бузилиб қолмасин деб 
у ердан чицарднм.
— Кенин-чи?
— Кешш Дамбаралиникига ўтказдик.
— Кейин-чи?
— Кейин ўзларшгг ушлаб 
олдн.чаринг-ку... 
Ҳадеб 
кейин-кеГшн деяверасанми?
— Дсмак, бобойлар, ҳаммаларинг биргалашиб жино- 
ятчи Хонэшошш беркитгапспзлар. .
— Юртимизнинг имони бўлгандан кеиин беркитамиз- 
да, болам.
— Виргалашиб номоз ҳам ўдигаидирснзлар?
— Ёшимиз бир жойга бориб .қолди, ўкимасак бўлмай- 
ди-да, болам.
— Имомликка Хонэшон ҳазратлари ўтдиларми?
— Бўлмасам-чи...
Мана шунаца савол-жавоблар бўлаверибди-бўлавериб- 
ди. Охирида нешонаси йилтироҳ бошлид, бобойлар, мана 
бу догозларга қўл қўйинглар, дебди. Э болам, биз қўл 
қўйпшии билманмизг, керак бўлса бармогнмизни сиёҳинг- 
га босиб бера қолайлик, дейишиб бнсмиллоҳу раҳмонир