Ҳадис ва Ҳаёт-09

Албатта, аҳлингни сенда ҳаққи бор. Албатта, 
меҳмонингни сенда ҳаққи бор. Албатта, нафсингни 
сенда ҳаққи бор. Бас, рўза ҳам тут, оғзи очиқ ҳам бўл, 
намоз ҳам ўқи, ухлагин ҳам», дедилар».
Абу Довуд ривоят қилган.
Шарҳ:
Усмон ибн Мазъун Пайғамбар соллаллоҳу 
алайҳи васалламнинг эмикдош акалари эди. У зот 
соллаллоҳу алайҳи васаллам Усмон ибн Мазъун вафот 
этганларида, дафн маросими тугагандан кейин қабрнинг 
бош томонига бир тошни қўйиб: «Акамнинг қабрини 
шундоқ белгилайман», деганлар.
Усмон ибн Мазъун розияллоҳу анҳу тарки дунё 
қилишга аҳд қилган саҳобалардан бири бўлганлар. Бу 
217

---

ҳақда бошқа ривоятларда ҳам зикр қилинган. Шунинг учун 
ҳам Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам одам 
юбориб, Усмон ибн Мазъун розияллоҳу анҳуни 
чақиртириб келиб қаттиқ огоҳлантирганлар.
Ушбу ҳадисдан олинадиган фойдалар:
1. Шариатда кўрсатилганидан ортиқ ибодат қилиш 
суннатга хилоф экани.
2. Вақтида ухлаб, вақтида намоз ўқиш суннат экани.
3. Меъёрида рўза тутиб, меъёрида оғиз очиқ бўлиш ҳам 
суннат экани.
4. Оила қуриш суннат экани.
5. ҳар бир кишининг зиммасида аҳли аёлининг ҳаққи 
борлиги.
6. ҳар бир кишининг зиммасида меҳмонининг ҳаққи 
борлиги.
7. ҳар бир кишининг зиммасида ўз нафсининг ҳаққи 
борлиги.
هسفن ريمأ عوطتملا مئاصلا
НАФЛ РЎЗА ТУТУВЧИ ЎЗИГА ЎЗИ АМИР
1342
حتف موي ناك ا/مل :تلاق اهنع لا يضر ئناه kمأ نع -
kب/نلا راسي نع تسلجف ةمطاف تءاج ة/كم

هنيي نع ئناه gمأو 
/مأ هلوان /ث هنم برشف هتلوانف <بارش هيف ءانإب ةديلولا تءاجف تلاق
ةمئاص تنكو ترطفأ دقل لا لوسر اي :تلاقو هنم تبرشف ئناه
ناك نإ كgرضي لف :لاق ل :تلاق ائيش يضقت تنكأ :ال لاقف
218

---

ماص ءاش نإ هسفن يمأ وأ يمأ عkوطتملا مئا/صلا :ةياور فو .اعgوطت
.دحأ ماملاو ننgسلا باحصأ هاور .رطفأ ءاش نإو
1342. Умму ҳоний розияллоҳу анҳодан ривоят
қилинади: