301
paytda yo‘q qilingan va hozirgacha topilgan emas. Bi rinchi
kitobi «Kecha» egamanlik
1
yillarida qaytadan nashr etildi va
ko‘pchilik o‘quvchilar tomonidan Abdulla Qodiriy ning «O‘tkan
kunlar» romani darajasidagi asar sifatida baho oldi.
Cho‘lponning 1921-yilda yaratgan «Yorqinoy» dramasi
badiiy jozibasi jihatidan hozirgacha ham o‘z ta’sir kuchini
yo‘qotmay kelmoqda.
Abdulhamid Cho‘lpon o‘zbek o‘quvchilarini jahon adabiyo-
tining durdona asarlari bilan tanishtirish borasida ham salmoq-
li ishlarni amalga oshirdi. Shekspir, Blok, Gorkiy, Thakur
singari mashhur adiblar ijodidan qilgan tarjimalari xalqimiz
ma’naviyatining shakllanishida muhim ahamiyatga ega bo‘ldi.
Cho‘lpon haqiqat va hurlikni e’tiqodiga aylantirgan ijodkor
edi. Shu sababli ham milliy zulmni milliy tenglik deb da’vo
qilgan hukmdorlarga uning ijodi yoqmas edi. Ular shoir dan
xalq baхtiyor, erkin va ozod yashamoqda deb kuylashni ta-
lab qilishdi. Haqiqat kuychisi va erk farzandi – Cho‘lpon
buni qilolmasdi. Shu bois uni o‘zi sevgan, hayotini baxshi-
da qilgan xalqqa dushman deb, millatchi deb e’lon qilishdi.
Shoirni 1937-yilning 14-iyulida qamoqqa olishdi. O‘zbekning
buyuk shoiri uzoq qiynoq va tahqirlardan keyin 1938-yilning
4-oktab rida Toshkent yaqinidagi xilvat joylarning birida otib
tashlandi. Dahshatlisi shundaki, Cho‘lponni o‘limga hukm
qilgan sud qarori 1938-yilning 5-oktabrida chiqarilgan edi.
Dushmanlar xalqimizning asl farzandlarini tezroq yo‘q qi-
lishga, odamlarni ma’naviyat buloqlaridan bebahra qoldirishga
shoshilardi.
Cho‘lpon ijodi namunalari uzoq vaqt mobaynida o‘quv-
chilardan berkitib kelindi. Chunki sho‘ro tuzumi haq gapni
aytadigan jasoratli shoir ijodini o‘rganishdan manfaatdor
emas edi. Lekin haqiqatni umrbod berkitib bo‘lmaydi. Qu-
yoshni yashirib qo‘yishning imkoni yo‘q. Cho‘lpon o‘zbek
she’riyatining yorqin yulduzi sifatida o‘tkinchi bulutlar parda-
sini
yirtib tashlab, milliy she’riyat osmonida qayta porladi.
1
Egamanlik – mustaqillik.
302
GO‘ZAL
Qorong‘u kechada ko‘kka ko‘z tikib,
Eng yorug‘ yulduzdan seni so‘raymen.
Ul yulduz uyalib,
boshini bukub,
Aytadir: men uni tushda ko‘ramen.
Tushimda ko‘ramen – shunchalar go‘zal,
Bizdan-da go‘zaldir, oydan-da go‘zal!
Ko‘zimni olamen oy chiqqan yoqqa,
Boshlaymen oydan-da seni so‘rmoqqa.
Ul-da aytadir:
bir qizil yanoqqa
Uchradim tushimda, ko‘milgan oqqa.
Oqqa ko‘milganda shunchalar go‘zal,
Mendan-da go‘zaldir, kundan-da go‘zal!
Erta
tong shamoli sochlarin yoyib,
Yonimdan o‘tganda so‘rab ko‘ramen.
Aytadir: bir ko‘rib, yo‘limdan ozib,
Tog‘-u toshlar ichra istab yuramen!
Bir ko‘rdim men uni – shunchalar go‘zal,
Oydan-da go‘zaldir, kundan-da go‘zal!
Ul ketgach, kun chiqar yorug‘lik sochib,
Undan-da so‘raymen sening to‘g‘ringda.
Ul-da o‘z o‘tidan bekinib, qochib
Aytadir: bir ko‘rdim, tushdamas, o‘ngda.
Men o‘ngda ko‘rganda shunchalar go‘zal,
Oydan-da go‘zaldir, kundan-da go‘zal!
Men yo‘qsil na bo‘lib
uni suyibmen,
Uningchun yonibmen,
yonib-kuyibmen,
Boshimni zo‘r ishga berib qo‘yibmen,
Men suyib... men suyib, kimni suyibmen?
Men suygan suyukli shunchalar go‘zal,
Oydan-da go‘zaldir, kundan-da go‘zal!
1919