Klinik anatomiyasi, fiziologiyasi va tekshirish usullari

2.16.rasm.  Orqa rinoskopiya 

(V.I. Babiyak 2009 y. I- tom, 92 

bet.) 

2.17 rasm. Burun-halqumning sxematik ko’rinishi. 

1-burun-halqum  murtagi; 2-halqum  cho’ntagi; eshituv 

nayining  burun-halqum  teshigi;  4,5- oldingi  va orqa 

tanglay ravoqlari;  6-ticha; 7- dimog’  suyagi; 8,9,10-

pastki, o’rta, yuqori  burun chig’anoqlari. 

---

38 

 

       Ayrim  hollarda  burun-  halqumni  barmoq  bilan  tekshirishga  to’g’ri  keladi, 

asosan  bolalarda  orqa  rinoskopiya’ni  otkazish  birmuncha  qiyin  bo’lganligi  sababli 

shu 

usul 

qo’llaniladi  (2.18.rasm). 

Buning 

uchun 

bemor 

kursiga 

o’tkaziladi,  shifokor  uning  orqasida 

o’ng tomonda tik turadi. Shundan so’ng 

shifokor  chap  qo’lining  II  barmog’i  bi-

lan  bemorning  lunjini  tishlarini  orasiga 

bosib, o’ng qo’lining II barmog’i burun-

halqumga,  aniqrog’i  yyumshoq  tanglay 

orqasiga  chaqqonlik  bilan  kiritiladi  va 

xoanani  paypaslaydi.  Qolgan barmoqlari 

va  kafti  bilan  esa  pastki  jag’  ushlanadi, 

maqsad  bemor  boshini  fiksasiya  qilish 

va og’izga qulay kirish  uchun. Bu tekshiruvda  burun- 

halqumni  kattaligi  va shakli,  qisman yoki   

to’liq  obliterasiya  baholanadi,  sinexiya,  adenoidlar,  xoana obstruksiyasi, pastki bu-

run  chig’anoqlarning    orqa    qismini    gipertrofiyasi,  xoanal  polip,  to’qimani 

o’smasimon o’zgarishi ham baholanishi  kerak.