www.ziyouz.com
kutubxonasi
249
Ruxsori ko‘zgusiga, ko‘zum mardumig‘a aks,
Fahm ayladim biaynihi ul yuzda xolidin.
Jonim gadolig‘ etti bir o‘pmak, vale labing
Bersa javob koshki aning savolidin.
Ro‘yiyat chog‘i biyik daraja birla yangi oy
Ko‘rdi nazzora ahli qoshingning hilolidin.
Zohidki, qildi mastlig‘im ayb, ayilmag‘ay,
Bir dam su ichsa, maykada sing‘an safolidin.
Faryod ila Navoiy aning vaslin istamish,
Faryod, aning bu nav’ xayoli muholidin!
490
Bir musofirda ko‘rub timsolini, bechoramen,
Topqali ani jahon mulki aro ovoramen.
Dema, za’fingdin kachon ko‘z yumg‘assi, kel so‘rg‘ali
Kim, turubmen muntazir, mavqufi bir nazzoramen.
Eyki so‘rdungkim: qachondin telbasen, andin beri
Kim, nihoni zor ul sho‘xi pariy ruxsoramen.
Munchakim javrig‘a men to‘zdum, emasmen odame,
Go‘yiyo tufrog‘men, zulmida balkim xoramen.
Deb etmish: kim aning boshin ketursa, lutf etay,
Boshim olib iynak ul qotilni istay boramen.
Dasht yo tog‘ ichra o‘lgan topqunguz bir kun meni,
Buylakim Majnun bila Farhodqa hamkoramen.
Chun kishilikdik chiqarmishdur meni ishqu junun,
Ey Navoiy, bas ajabdurkim, xaloyiq oramen.
491
Uyga kelmish, deb xabarlar aytibon jononadin,
Mast elturlar bu nav’ aldab meni mayxonadin.
Bo‘lmasam loya’qilu mundoq libosot o‘lmasa,
Tushmakim ayru ne mumkin sog‘aru paymonadin.
Istamang Farhodu Majnun tavrini mendinki, xalq
Qilmamish ahli xirad rasmin talab devonadin.
Ishq mulkida ulug‘ hangoma tuzgay ahli dard,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com
kutubxonasi
250
Aylagan bir doston zoxir bizning afsonadin.
Bo‘lmish ul begonavash begonalarg‘a oshno,
Oshnolig‘lar isi topsam, ne tong, begonadin.
Orazu xoling giriftori esa ko‘nglum, ne ayb
Kim, guziri yo‘qtur ul qushning bu obu donadin.
Bu kuhan dayr ichra kim topsa rafiqu sog‘are,
Odam ermas, tashqari qo‘ysa qadam vayronadin.
Sarv qadlar sadqasi bo‘lg‘ang‘a o‘rtanmakdur ish,
Ravshan et bu mojaroni sham’ ila parvonadin.
Xorlig‘ gardi aro botib, havodis toshining,
Vahmidin har dam chiqa olmon buzug‘ koshonadin.
Himmating bor esa, dunyo sho‘xidin ozod bo‘l,
Shohidi makkora mayli xo‘b emas farzonadin.
Kim Navoiyni qilur g‘oyib, topar mayxonada,
Goh dudi ohu gohi na’rai mastonadin.
492
Ishq aynidin ko‘zumni qilmadi yoruq jahon,
Ne uchunkim Qof tog‘i ostida erdim nihon.
Qof tog‘i ostig‘a qolg‘an o‘luk tufrog‘ni,
Ne qadar ayni anodin qutqara olg‘ay jahon?
Vahki, to kirdim jahon bog‘ig‘a maxlas topmadim,
Lahzae yuz Qofcha dard ostidin men notavon.
Dushmanimdin ne balolar yetmish o‘lg‘ay jonima,
Do‘stdin menkim, jahonda ko‘rmadim juz qasdi jon.
Anikim jonu jahonim der edim, jonig‘a aysh
Yo‘q jahonda onchakim olg‘ay mening jonim ravon.
Muncha bedod oncha ermaskim, meni maxjur etib,
Muddailar vaslidin topqay hayoti jovidon.
Soqiyo, jonim fidong o‘lsun, tutub bir jomi may,
Yuz tuman anduhdin jonimni qutqar bir zamon.
Boribon ahbobu men g‘aflat asiri bo‘lmag‘im,
Uyladurkim, it uyub qoldiyu ko‘chti korvon.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: |