“kasbiy pedagogika” fan sifatida

1960-1980-yillar kasb-hunar ta’limining evolyutsion rivojlanish davrida kasb-
hunar o‘quv yurtlar tarmog‘i bevosita va nisbatan barqaror ortib borgani to‘g‘risida
ma’lumotlar bo’lib, bu davrning asosiy o‘ziga xos xususiyatlari quyidagi 1-jadvalda
o‘z ifodasini topgan.
1-jadval
Yillar
O‘quv
muassasalarining
soni
O‘quvchilar soni
(ming kishi hisobida)
Qabul qilingan
o‘quvchilar (ming
kishi)
Tayyorlangan
(bitirgan) malakali
ishchilar (ming kishi)
1960
75
18,0
14,1
10,1
1965
84
25,4
22,7
21,1
1970
126
47,9
45,4
41,8
1975
275
117,4
102,9
74,7
1980
488
223,1
142,5
115,2
 Jadvaldan yaqqol ko‘rinib turibdiki, o‘quvchilar sonining ortib borish maromi
(tempi) o‘quv yurtlari soniga nisbatan yuqori darajaga ega. Bu, o‘z navbatida yangi
o‘quv yurtlari va  majmualari tashkil etishni talab etganligi tabiiy hol. Shu sababli
1961-1964-yillar davomida Respublikadagi barcha mehnat zahiralari o‘quv yurtlari
yagona shahar va qishloq hunar-texnika bilim yurtlariga aylantirilib, ularning har biri
ma’lum sohalar bo‘yicha  ixtisoslashtirilib, malakali ishchilar tayyorlashga kirishildi.
1970-yillarning oxiridan boshlab ommaviy ravishda  o‘rta  ma’lumotli  ishchilar
tayyorlashga o‘tildi. Ana shu davrga kelib, hunar-texnika ta’limi sohasiga ilmiy-
tadqiqot va ilimiy-metodik ishlar olib borish faoliyati faollashdi. Kasb-hunar ta’limi
bu davrda Respublika xalq xo‘jaligining barcha sohalariga talab etilgan ixtisosliklar
bo‘yicha mutaxassis kadrlar tayyorlab bera oldi. Uning meyoriy, moddiy-texnik,
o‘quv-uslubiy bazasi kengaytirildi va mustahkamlandi.