Ў. Асқарова. З.+орабоева педагогик маҳорат асослари

Дидактик қобилият
- 
бу осон йўл билан мураккаб билимларни 
ўқувчиларга тушунтира олишдир. Бунда ўқитувчининг ўқув материалини 
ўқувчиларга тушунарли қилиб баён этиши, мавзу ёки муаммони уларга 
аниқ ва тушунарли қилиб айтиб бериши, ўқувчиларда мустақил равишда 
фаол фикрлашга қизиқиш уйғота олиши кўзда тутилади. Ўқитувчи зарурат 
туғилган ҳолларда ўқув материалини ўзгартира, соддалаштира олади, 
қийин нарсани осон, мураккаб нарсани оддий, тушунарсиз, ноаниқ 
нарсани тушунарли қила олади. 
2.
Академик қобилият
-
барча фанлар юзасидан муайян билимларга эга 
бўлишлик. Бундай қобилияларга эга бўлган ўқитувчи ўз фанини ўқув 
курси ҳажмидагина эмас, балки анча кенг ва чуқурроқ билади, ўз фани 
соҳасидаги янгиликларни кузатиб боради. Фан-техника, ижтимоий-сиёсат 
ҳаётга доир қизиқишлари билан кўп нарсаларни ўрганиб боради. 
3.
Перцептив қобилият
- 
қисқа дақиқаларда ўқувчилар ҳолатини идрок қила 
олиш фазилати, бу ўқувчининг, тарбияланувчининг ички дунёсига кира 
олиш қобилияти, ўқувчи шахсини ва унинг вақтинчалик руҳий 
ҳолатларини жуда яхши тушуна билиш билан боғлиқ бўлган психологик 
кузатувчанликдир. Бундай ўқитувчи кичкинагина аломатлар, унча катта 
бўлмаган ташқи белгилар асосида ўқувчи руҳиятидаги кўз илғамас 
ўзгаришларни ҳам фаҳмлаб олади. 
4.
Нутқий қобилият
- 
ихчам, маъноли, оҳангдор, муайян ритм, темп, 
частотага эга бўлган нутқ; шунингдек, ўқитувчи нутқининг 
жарангдорлиги, унинг пауза, мантииқий урғуга риоя қилиши, қобилиятли 
ўқитувчининг нутқи дарсда ҳамиша ўқувчиларга қаратилган бўлади. 
Ўқитувчи янги материални тушунтираётган, ўқувчининг жавобини таҳлил 
қилаётган, маъқуллаётган ёки қоралаётган бўлса ҳам унинг нутқи ҳамиша 
ўзининг ички кучи, ишончи, ўзи гапираётган нарсага қаратилганлиги 
билан ажралиб туради. Фикрлар ифодаси ўқувчи учун аниқ, сода, 
тушунарли бўлади. 
5.