(Tolipov va b., 1994)
V.I.1.2.2-jadval
|№
|
i
Ekin tu rlari
100 balli eng
yaxshi yerda
yetishtirilgan
hosil, s/ga
1 balining
bahosi, s/ga
|i
Paxta
40
0,40
I
2
Beda, birinchi yil, sof holda (pi-
100
1,00
I
L
chan uchun ekilganda)
.
124
V.I.l .2.2-jadvalning davomi
3
Qoplama ekin tariqasida ekil-
ganda
75
0,75
4
Don uchun ekilgan makkajo'-
xori
75
0,75
5
Ikkinchi va uchinchi yilgi beda,
pichan
200
2,00
Boshqa don ekinlari:
6
Sof holda ekilganda
60
0,60
7
Qoplama ekin tariqasida ekil
ganda
25
0,25
8
Silos uchun ekilgan makkajo4-
xori
650
6,50
9
Ozuqabop ildizmevali ekinlar
950
9,50
10
Bir yillik o‘tlar (ko‘k massa)
300
3,00
11
Oraliq ekinlar (ko‘k massa)
260
2,50
Yuqoridagi keltirilgan ball (57)ni paxta nuqtayi nazaridan
qaralsa, u holda paxtaning o'rtacha hosildorligi jadval bo‘yicha
gektariga 22,8 s ga teng boiadi: 57x0,4=22,8 s.
Ishlab chiqarishda jamoa xo‘jaligi yoki tumanning o‘rtacha
ballik bahosini bilishga to‘g‘ri keladi, chunki hududda tuproqning
kichik turi bir necha xil bo‘lishi mumkin. Tabaqalashgan
m a’lumotlarga ega bo‘lish natijasida ko‘p miqdoriy ko‘rsatkichlar
(ballar) bilan muomala qilishga to‘g‘ri keladi. Bu holda quyidagi
formula asosida o‘rtacha ballga ega boiinadi:
£
- -^i^i+
£>2^2
+ — +
БпМп
^
Л/j + A/2 +...+-Л/и
Bunda: By-o‘rtacha ball;
Bi, Б2...Б
п
- yer maydoniga kiruvchi tuproq boniteti;
Mi, Мг.-.Мп - tuproq maydonlari.
Hudud bo‘yicha olingan o'rtacha ball qishloq xo‘jaligi ishlab
chiqarishining xohlagan maydonlarini solishtirish va baholash
imkoniga ega.
125
0 ‘zbekiston Respublikasi viloyatlari uchun quyidagi tuproq
bonitet ballari (sug‘oriladigan yerlar) aniqlangan ( 0 ‘zdavergeodez
kadastr qo'mitasi ma’lumoti bo‘yicha, 1999.). Masalan, Qoraqal-
pog‘iston Respublikasi - 55, Xorazm - 54, Jizzax - 53, Buxoro -
53, Samarqand - 57, Navoiy - 52, Sirdaryo - 49, Toshkent - 59,
Andijon - 60, Namangan - 59, Farg‘ona - 56, Qashqadaryo - 51,
Surxondaryo - 60.
Yerlarni agronomik ishlab chiqarish guruhlariga birlashtirish -
o‘ziga xos tasniflanish bo‘lib, bunda genetik jihatdan bir xil va
agronomik xususiyatlari bo‘yicha bir-birlariga yaqin bo‘lgan
tuproqlar o‘zaro birlashtirilib, ular asosida xo‘jalik jihatidan bir xil
boigan maydon aniqlanadi. Yerlarni agronomik ishlab chiqarish
ko‘rsatkichlari bo‘yicha guruhlashtirish u yoki bu ekinlar va o‘t
almashlab ekish rotatsiyasida xo‘jalik mutaxassislarini agrotexnik,
meliorativ tadbirlarni amalga oshirish, o‘g‘itlami qo‘llash, sug‘o-
rishni tashkil qilish, me’yorlami belgilash va boshqa ishlami baja-
rishda tabaqalashgan holdagi boshqaruvni qo‘llashga yo‘naltiriladi.
Bu Yer va suvdan to‘g‘ri foydalanish tizimini amalga oshirish
imkonini beradi.
Binobarin, yerlarni agronomik ishlab chiqarish guruhlariga
birlashtirish ikki maqsadni ko‘zlaydi: a) bir tomondan butun tuman,
viloyat hududida tuproq andozalarini yiriklashtirish, bu ayniqsa, aniq
tadbirlarni qo‘llashga keng imkoniyatlar yaratadi; b) Tuproq turlari va
ayrim ishlab chiqarish guruhlarini solishtirish mumkin bo‘Iadi. Bu
vaziyatda sifat bo‘yicha 4-5 tuproq toifasi va ulaming agronomik
ishlab chiqarish guruhlarini (eng yaxshi, yaxshi, o‘rta, o‘rtadan past va
уomon) ajratish tavsiya etiladi. Bu hoi dehqonchilik ekinlarini qishloq
xo*jaligi nuqtayi nazardan rayonlashtirish imkonini beradi. Yerlarni
agronomik ishlab chiqarish guruhlari bo'yicha toifalashni sifat
jihatidan baholash, deb qarash lozim. Sifat jihatidan baholash negizida
tuproqlami bonitirovka qilish amalga oshiriladi. Tuproqlami
guruhlashtirish bonitirovka va yer kadastri tizimida amalga oshirilishi
asosan tuman, viloyat, respublika miqyosida tuproqlami baholash
maqsad qilib qo‘yilgan taqdirda bajariladi.
Arid iqlim sharoitida yerlarni bonitetlashda tuproqning granu-
lometrik tarkibi, gruntning suv o'tkazuvchanlik xususiyati, tuproq
ning sho‘rligi va madaniylashganlik darajasi, grunt suvlari rejimi
126
hisobga olinadi va bonitirovka jarayonida har biriga ma’lum
koeffitsiyent ishlab chiqiladi va ulardan hisoblashda foydalaniladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |