Farmatsevtik yordam fanidan

Dori vositalarining oziq-ovqatlar bilan munosabati. 
 
Dori moddalarining o‘zaro munosabatida klinik farmatsevtik aspektlar.
Farmatsiyaning klinik yo‘nalishida dori moddalarining samaradorligini oshirish va ularning 
nojo‘ya ta’sirlarini kamaytirish asosiy maqsad xisoblanadi. Organizmga dori moddalarini 
yuborishning keng tarqalgan turi og‘iz orqali berish usulidir. Birinchidan bemor uchun qabul 
qilinishi qulay, 2 chidan tabiiy va nisbatan zararsiz (jigarning tabiiy bar’eri xisobiga), 3 chidan OIT 
da og‘iz orqali yuborilgan moddalar bir necha soatdan bir necha kungacha saqlanib, fermentlar va 
ozuqa moddalari bilan o‘zaro ta’sirlashadi. Ammo dori moddalarini uzoq vaqt qabul qilish OIT 
faoliyati buzilishini kuchaytirishi mumkin. 
Dori moddalarining ovqat bilan o‘zaro munosabatida klinik farmatsevtik aspektlarining asosiylari 
quyidagilardir: 
- ovqat tarkibiy qismlarining DM terapevtik effektiga ta’siri: so‘rilishi, tetratsiklin va boshqalar 
- ovqat tarkibiy qismlarining DM zaxarliligiga ta’siri: so‘rilishi, metabolitlar va boshqalar 
- DM ning OIT fiziologik jarayoniga ta’siri: qon bilan ta’minlanishi, motorikasi
- DM ning xazm qilish tizimi patalogiyasining kelib chiqishiga ta’siri: me’da shiralari, gastritlar
- biologik faol qo‘shimchalarni qo‘llashning klinik – farmatsevtik aspektlari: 
- ovqat tarkibida etishmaydigan zarur moddalarning DM xisobiga kompensatsiyalash 
(vitaminlar,oqsillar, mikroelementlar va b.) 
- oziq moddalarini iste’mol qilish natijasida kelib chiqqan kassaliklarni medikamentlar bilan 
davolash: me’da yaralari misolida. 
DM ning ovqatlar bilan o‘zaro munosabatida axamiyatga molik asosiy omillar. 
- Dori moddalarining fizik-kimyoviy xususiyatlari 
- DM larining farmakokinetik xususiyatlari (so‘rilishiga me’da shirasining ta’siri) 
- Ovqat tarkibi va miqdori 
- Ovqat xazm qilish tizimi organlarining fiziologik xolatlari 
YUqorida keltirilgan omillar DM farmakokinetik va farmakodinamik ko‘rsatkichlarining 
o‘zgarishlariga olib keladi.