Mektup yayinlari

FİZİK BEDEN VE ENERJİ BEDEN
Sovyetler'de, beden dışı seyahat yapabilen yogiler üzerinde çalışmalar yapılmaktadır. 
İnsanlar, kriz, koma veya trans halinde bulundukları zaman, anesteztik tesir altında enerji 
bedeni kendiliğinden dışarı atabilirler. California Üniversitesinden Dr. Charles Tart ve 
Arkansas ESP Kurumu Direktörü Harald Sherman Astral seyahat mevzuunda çalışıyorlar.
Tehlikeli ameliyatlarda, donma gibi ölüm başlangıcı durumlarında da bu çeşit infisallere 
(ayrılmalara) rastlanıyor. "Le Monde Et La Vie" dergisinin Mart 1963 sayısında, buna dair 
bir vak'a anlatılır: İngiliz protestan rahibi L. J. Betrand, İsviçre'ye yüksek dağları gezmek 
isteyen bir çocuk grubunu götürmüştü. Lucerne civarında, saat ikide dağa tırmanmaya 
başladılar. Kayalıkları tırmandıktan sonra, "Buzullar" mıntıkasına vardıklarında rahip 

---

kendini yorgun hissetti. Çocukları rehbere emanet etti ve onlara takip edecekleri yolu tarif 
ederek başka bir yere ayrılmamalarını tembih etti.
Çocuklar ayrıldıktan sonra düzlük bir yere oturarak dinlenmek istedi. Fakat az sonra derin 
bir uyku üzerine çöktü.
Birden uyandığını sandı. Yavaş yavaş şuuru avdet ediyordu. Fakat dehşetle artık kendi 
vücudunda olmadığını anladı. Şuuru bir balon gibi bu vücudun üzerinde 
dalgalanmaktaydı. Uyumuş, hareketsiz vücudunu bir heykel gibi seyrediyordu. Kolunu, 
bacağını oynatmak için gösterdiği bütün gayretler boşuna idi. Yerdeki vücud kendine 
yabancı gibiydi.
(249-a ) Diyanet Gazetesi, Sayı: 285.
Birkaç dakikalık telaş ve korkudan sonra, bu yeni halin hiç fena olmadığını farketti. 
Kendini çok hafif, yorgunluktan, her türlü acıdan ve fiziki bağlardan uzak hissediyordu. 
Birçok tecrübe ona gayret sarfetmeksizin hareket edebileceğini gösterdi. Dik yamaçlar 
boyunca uçuyor ve buzlu dağ havasında bir kuş gibi yükseliyor, göz açıp kapayana kadar 
istediği yere gidiyordu.
Bu ona bir fikir verdi, acaba çocuklar ne yapıyorlardı? Bunu düşünür düşünmez kendini 
onların arasında buldu. Ve hayretle kendi tarif ettiği yoldan gitmemiş olduklarını gördü. 
Boş yere onların dikkatini çekmeye çalıştığı halde kimse kendisini görmedi.
Hatta bir ara yemek molası veren gruptakilerin, kendine ait yiyecekleri de afiyetle 
midelerine indirdiklerini gördü. Onların etrafında uzun zaman kalarak söylediklerine, 
hareketlerine dikkat etti, sonra da hâlâ derin bir uykuda olan vücudunun yanına döndü.
O zaman Lucerne'deki otelde karısının ne yaptığını görmek aklına geldi. Otelin antresini, 
garsonları, kalabalığı gördü. Bir otomobil geldi ve içinden karısı indi. Yanında dört kişi 
vardı'. Onların dikkatini çekmeye çalıştı. Fakat evvelki teşebbüsü gibi, bunda da muvaffak 
olamadı. Ancak, onların otomobilden indiklerini, karısının bavulları nasıl yerleştirdiğini, 
sonra nasıl çay içtiğini gördü.
Fakat, birden bir rahatsızlık hissetti. Lucerne'deki manzara kayboldu ve kendini 
vücudunun yanında buldu. Yol arkadaşları gelmişler ve onu donarak öldüğünü 
zannetmişlerdi. Fakat rehberler kalbini dinleyerek attığını anlamışlar, şimdi onu kendine 
getirmeye çalışıyorlardı. Kendine geldiğinde ruhî infisalden sonraki gördüklerini teker 
teker anlattı. Hepsi de hayret ettiler. Keza karısı da meseleye akıl erdiremedi. Çünkü, gerek 
çocuk grubu, gerek kendisinin başından geçen olayları en ufak teferruatına varıncaya kadar 
anlatmıştı.
Bu olay İngiltere'de, "Society For Research" tarafından incelenerek doğruluğu kabul edildi.
Ölümle birlikte, fizik bedenle enerji beden alâkasının sona erdiği söylenir. Medyumların 
raporlarına göre, enerji beden, fizik bedenimizin içindedir ve tam duble durumundadır. 
ÖLÜMLE, ET KILIFINDAN ÇIKAR VE BİZ YAŞAYIŞIMIZA ENERJİ BEDEN (RUH) 
OLARAK DEVAM EDİP GİDERİZ. (250)
RÜYALAR
Bazı ilim adamlarının hâlâ beyin işlemi saydıkları rüyaların üç yönü, onun insanda ruh 
bulunduğunu kesinlikle ispatlar.
a) Geleceği açıkça belirten rüyalar.
b) Hiç gitmediğimiz yerleri önceden rüyada görme ve rüyadaki iç spikerin bize verdiği 
izahlar. Rüyalarda iç spiker vardır. Gördüğümüz bir rüyayı anlatırken, "Ben şehre 

---

gitmişim. Orası filan şehirmiş, bir kimse gördüm, o kimse falanca imiş" dediğimiz zaman, 
bu bilgiyi, bize, görünmeden söylediğini farkederiz. İşte bu spiker, iç dünyamızdaki "Ben" 
(ruh), asıl kişiliğimizdir. Ölümsüz olan odur.
C) Bir günlük bebeğin uyurken gülmesi... Bu olay, "Rüyalar gündüz yaptıklarımızın 
tekrarıdır", tezini tamamen yok etmektedir. Bebekler ancak 25-40 günlükken gündüz 
gülerler. Halbuki doğduğu günden itibaren rüyasında gülmeye başlar.
Bilhassa ruhun varlığını ispat eden delillerden birisi de doğru rüyalardır. Madde olan 
beden, zaman ve mekâna bağlıdır. Halbuki doğru rüyalarda insan zaman ve mekânı 
aşmaktadır. İşte bu durum madde ötesi ruhî bir hakikati ispat eder. Ayrıca nice kimseler 
vardır ki, zühd ve takvasına, İslâm'a sarılmasına uykuda gördüğü rüya sebep olmuştur. 
Nitekim, Hz. Peygamberimizin (s.a.v) dedesi Abdülmuttalib de gördüğü rüya ile Zemzem 
kuyusunu ve oradaki hazineyi bulmuştu.
(250) Ruhun Varlığının İlmî İspatı - Abdullah Aymaz.
"Kayravan'da, Ebu Muhammed Abdullah Bağanasi adında salih bir adam vardı. Kaybolan 
mallarını yerini rüyasında kendisine söylerlerdi. İnsanlar ona gelirler, falanın vasiyet 
etmeden öldüğünü, mevcut malının yerinin bilinmediğini söylerler, o da Allah'a dua edip 
yatar, ölen kimse rüyasında kendisine gösterilir ve ondan malın yerini öğrenirdi. İhtiyar, 
iyi bir kadın ölmüştü. Başka bir kadın, ona, yedi dinar emanet bırakmıştı. Emaneti bırakan 
kadın, Ebu Muhammed Abdullah'a gelip durumu anlattı ve ölen kadının adını verdi. Ertesi 
gün Ebu Muhammed ona dedi ki:
— Ölen hanım sana: "Evimin tavanında yedi tahta vardır. Paranı yedinci tahtada, bir 
kumaş parçası içinde bulacaksın" diyor. Gerçekten para, orada bulundu. (251)
Hayat Tarih mecmuası'nın Mayıs 1974 tarihli 5. sayısının 85. sayfasında müthiş bir 
rüyadan bahsediliyor:
Suriye atabeylerinden Nureddin Mahmud Zengi'ye, (1146-1174) rüyasında, Peygamberimiz 
Hz. Muhammed (s.a.v) görünmüş, ona üç kişiyi gösterip kendisini bunlardan kurtarmasını 
bildirmişti. Zengi, hemen Medine'ye giderek ihsanda bulunmak bahanesiyle bütün halkın 
önünden geçmesini istedi. Emri yerine getirildiyse de bunlar arasında rüyada kendisine 
gösterilen üç kişi yoktu. Bunun üzerine gelmeyen kimse bulunup bulunmadığını sordu. 
Peygamberimizin (s.a.v) türbeleri civarında bir evde oturan üç batı Afrikalı garibin 
gelmediğini söylediler. 
(251) İnsan ve İnsan Üstü - Süleyman Ateş.
Hemen onları getirtti ve bakar bakmaz aradığı kimseler olduklarını anladı. Kendilerini 
tutuklayıp kaldıkları eve gidince, türbeye doğru bir yeraltı geçidi açmaya çalışmış 
olduklarını gördü. Bu üç kişinin Hıristiyan oldukları anlaşıldı. Sorguları neticesinde ise, 
gayelerinin, Peygamberimizin (s.a.v) naaşını kaçırıp, Hıristiyan diyarına götürmek 
olduğunu itiraf ettiler. Zengi, üçünü de hemen idam ettirdi ve ayrıca türbenin dört tarafına 
gayet derin hendekler açtırıp, KALAY İLE DOLDURARAK yeniden böyle bir teşebbüse 
mani olacak tedbirleri aldı. (252)
Ruhun varlığına inanmak isteyene bu kadar delil yeter de artar bile.
Kur'an-ı Kerim'e göre "ruh" ise şöyledir: Yahudiler, Peygamberimize ruhun ne olduğunu 
sordular. Bunun üzerine Allahu Tealâ İsrâ suresinin 95. ayetinde: "Ruhu sana soruyorlar, 
de ki: Ruh Rabb'inin emrindedir ve size bu hususta az bilgi verilmiştir" buyurmuştur. A'raf 
suresinin 54. ayetinde: "Haberin olsun ki, yaratmak ve emretmek Ona mahsustur" 

---

buyurulmaktadır. Bu ayetten anlaşıldığı gibi, ruh da Allah'ın mahlukudur (yaratığıdır). 
Fakat, maddeden ayrı bir mahiyeti vardır ve emir âlemindedir. Onun için de bedende âmir 
(emredici) durumundadır.
Bedenin sevk ve idaresi ruhun elindedir. Yukarıdaki ayetlerin ışığında, İslâm âlimleri, 
bedeni ata, ruhu da dizginleri elinde bulunan süvariye benzetirler. Böylece her ikisinin 
birbirine muhtaç olduğunu fakat mahiyetlerinin de ayrı olduğunu ifade ediyorlar.
Ruhun bedene zıt olarak beş özelliği vardır. Biri ana rahminde ruhun cenine taallukudur. 
Bilindiği gibi ana rahmindeki çocuk üçbuçuk-dört aylık olmadan kımıldamaz. Çünkü 
kımıldatan, insanı hareket ettiren can değil, ruhtur. 
(252) Ruhun Varlığının İlmi İspatı - Abdullah Aymaz.
Gelelim ruhun diğer dört vasfına. İkincisi, dünyaya geldikten sonraki ilgisi (tanıma, sevme, 
nefret etme vs. gibi), üçüncüsü, uyku halinde bedenle olan ilgisi. Uykuda ruhun bir yönden 
bedenle ilgisi vardır. Bir başka yönden de alâkasını keser. Dördüncüsü, ruhun cesede 
taallukudur. Her ne kadar ruh ölüm sebebiyle bedenden ayrılsa da tamamen ilgisini 
kesmez. Beşincisi de, kıyamet gününde ruhun beden ile birleşmesidir. (253) Kısaca şunu 
söyleyebiliriz ki, dünyaya ait hükümler bedenler üzerine tereddüm etmiştir. Ruhlar, 
dünyada bedenlere tâbidir. Kabir hayatındaki hükümler de ruhun üzerine tereddüm eder. 
Bedenler ise ruhlara tâbidir. Öldükten sonraki kıyamet, haşir-neşire ait hükümler hem 
ruhların, hem de bedenlerin üzerine tereddüm eder. (254)
(253) FıkhıEkber -İmam-ıÂzam.
(254) Fıkhı Ekber - İmam-ı Âzam.