O`zbekiston respubliksi oliy va o`rta

Minnat-illat.
Minnat g`oyat jirkanch illatdir. Agar biror kishiga yaxshilik qilib, hojatini 
chiqarsang, bu xayrli ishingni zinhor minnat qilma. Minnat barcha ezguliklaringni 
yo`qqa chiqaradi, savobini behuda yelga uchirib ketadi. Shu bois ham sen kimga 
yaxshilik qilsang beg`araz qil. Beg`araz yaxshilikning xosiyati ko`p, savobi 
bisyordir. Shugina emas, yaxshilik qilgan odaming senga umrbod do`sti sodiq 
bo`lib qoladi. Inson uchun olamda bundan ko`ra savobli ish bo`lmasa kerak. 
Ammo bilib qo`y, qilgan ezgu ish, yaxshilik minnat qilinsa, foydasidan zarari ko`p 
bo`ladi. 
Hikoyat
. Bir kishi ko`chada ketayotsa, to`satdan havoning avzoyi buzilib, 
kuchli jala quyib yuboribdi. Shunda u yonidagi do`konchi do`sti huzuriga kirib 
debdi: 
- Ey og`ayni! Menga soyaboningni omonatga berib tur, uyimga yetib olay. 

---

26 
- Mayli, - debdi og`aynisi. Ola qol. 
Do`sti soyabonni olib, uyiga yetib olibdi. Ertasiga esa omonatini egasiga 
qaytarib, unga minnatdorchilik bildiribdi. Oradan ancha vaqt o`tgach, ular 
tasodifan uchrashib qolishibdi. Shunda soyabonni omonatga bergan do`sti: 
- Ey do`stim, o`sha kuni agar soyabonimni berib turmasam, holing ne kechardi?-
debdi. 
Soyabonni omonatga olgan odam: 
- Yomg`irda qolib, rosa bo`kardim, - deb javob beribdi. 
Ammo shu arzimas yaxshilikni qilgan odam g`oyat badfel ekan. Oradan 
yana bir necha kun o`tgach, o`sha do`sti tag`in: 
- Agar o`shanda soyabonimni berib turmaganimda, kuchli jalada holing ne 
kechardi?-debdi. 
Bu minnatdan so`ng undan soyabon olgan kishi do`stidan soyabon olganiga 
ham pushaymon qilibdi. Ammo soyabon bergan do`sti shundan keyin ham 
tinchimabdi. Bir kuni ular bog`dagi hovuz bo`yicha uchrashib qolibdi. Soyabon 
bergan kishi yana: 
- Do`stim, o`shanda men senga soyabonimni berib turmaganimda holing ne 
kechardi?, - debdi. 
Uchinchi bor minnat eshitgan odamning toqati toq bo`libdi. Do`stidan 
soyabon olganiga ming pushaymon bo`libdi. Azbaroyi uning minnatlari joniga 
tekkanidan ust-boshini yechmay turib o`zini hovuzga otibdi. Keyin shalabbo 
bo`lgan kiyimidan suvini oqizib turib do`stiga debdi: 

---

27 
- Agar o`sha kuni sen soyaboningni berib turmasang mana shunday shalabbo 
bo`lardim. Lekin o`lib qolmasdim. 
Shu kundan boshlab bu ikki o`rtoq oralaridagi do`stlik rishtalari uzilibdi. Ushbu 
rivoyat orqali bolalar ongiga qilgan yaxshiligini minnat qilmaslik insoniy fazilat 
ekanligi singdiriladi. Bu haqda Hadisi Sha`rifda ham “Savob ish qilganingdan 
xursand bo`lsang, gunoh ish qilganingda esa xafa bo`lsang, demak sen haqiqiy 
mo`minsan”, deyilgan. Buning mazmun-mohiyatini bolalar ongiga singdiring.