Томонидан дарслик сифатида тавсия этилган

 
Асосий таянч тушунчалар: 
 
Натурал ишлаб чиқариш – маҳсулотлар ишлаб чиқарувчининг ўз 
эҳтиёжларини қондириш, ички хўжалик эҳтиёжлари учун мўлжаллаган 
ишлаб чиқариш. 
Товар ишлаб чиқариш – маҳсулотларни ўз истеъмоли учун эмас, балки 
бозорда сотиш, айирбошлаш учун ва бошқаларнинг эҳтиёжини қондириш 
мақсадида ишлаб чиқариш. 
Товар – бирон-бир нафлиликка ва қийматга эга бўлган, айирбошлаш 
учун яратилган маҳсулот. 
Нафлилик – товарнинг кишиларнинг бирон-бир нарсага бўлган 
эҳтиёжини қондириш лаёқати. 
Ижтимоий зарурий нафлилик – талаб миқдорига мос келадиган 
миқдордаги нафлилик. 
Қиймат – товарда гавдаланган ижтимоий-зарурий меҳнат. 
Алмашув қиймати – бирор турдаги истеъмол қийматнинг бошқа турдаги 
истеъмол қийматга айирбош қилинадиган миқдорий нисбати. 
Ижтимоий зарурий иш вақти – муайян ижтимоий нормал ишлаб 
чиқариш шароитида ва муайян жамиятдаги меҳнат малакаси ва жадаллиги 
даражаси ўртача бўлган шароитда бирон бир товарни ишлаб чиқариш учун 
зарур бўлган иш вақти. 
Қиймат қонуни – товар ишлаб чиқариш ва айирбошлаш унинг қиймати 
асосида амалга ошишини, қийматнинг ўзи эса ижтимоий зарурий меҳнат 
сарфлари орқали ўлчанишини ифодаловчи сабаб-оқибат боғлиқлиги.
Аниқ меҳнат – муайян аниқ истеъмол қийматларни вужудга 
келтирадиган меҳнат. 
Абстракт меҳнат – меҳнатнинг аниқ шаклидан қатъий назар умуман 
инсон ишчи кучининг сарфланиши, ижтимоий меҳнатнинг бир қисми. 
Меҳнат унумдорлиги – маълум вақт давомида ишлаб чиқарилган 
маҳсулот миқдори ёки маҳсулот бирлигини ишлаб чиқариш учун кетган вақт. 
Меҳнат интенсивлиги – меҳнатнинг сарфланиш тезлиги ёки жадаллиги. 
Пул – умумий эквивалент ролини бажарувчи махсус товар.
Диверсификация – ишлаб чиқаришнинг самарадорлигини ошириш, 
маҳсулот ва хизматларни сотиш бозорларини кенгайтириш мақсадида тармоқ 
ва корхоналар фаолият соҳаларини кенгайтириш, маҳсулот ва хизматлар 
ассортиментларини кўпайтириш, уларнинг сифатини такомиллаштириш.