Sharq falsafasi va Islom ta’limotida insonning ta’lim – tarbiyasi, odob-axloqi haqida juda ko’p
madaniy taraqqiyot jahon tsivilizatsiyasining beshigi dunyo xalqari rivojiga qo’shilgan munosib hissa
ekani ham sir emas. Bu hol jahonnong barcha xolis mutaxassis olimlari tomonidan e’tirof etiladi.
Qolaversa Vatanimiz tsivilizatsiyasi Sharq tsivilizatsiyasining quchog’ida voyaga yetgani va uning
qadriyatlarini o’zida aks ettirganini, unga va butun dunyo madaniyatiga ulkan ta’sir ko’rsatganini doimo
Muqaddas Qur’oni Karim va Hadisi Sharif insonning ma’naviy kamoloti uchun beqiyos manba
ekanligi hammamizga ma’lum. Sharq mutafakkirlari, olimu ulamolari tomonidan asrlar davomida odob-
Zardushtiylik faqat din bo’lib qolmay, balki o’sha davrning hukmron mafkurasi, ijtimoiy- siyosiy,
Zardushtiylikning nazariy asosi “Avesto” adabiy yodgorligining mazmuniga kirgan diniy- falsafiy
Qarang: I.A.Karimov. O’zbekiston XXI asr bo`sag’asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari.
Qarang: Barkamol avlod – O’zbekiston taraqqiyotining poydevori. Toshkent, «Sharq», 1997, 42-bet.
11
“Avesto”da qadimgi kishilarning tabiat va uni bilish yo’llari haqidagi tasasvurlari umumiy tarzda
ifoda etilgan.
Avestoda Turon va Eron xalqlarining ijtimoiy – iqtisodiy, huquqiy, axloqiy qarashlari va umuman
dunyoqarashi o’z ifodasini topgan.
“Avesto”da o’tmish ajdodlarimizning diniy tasavvurlari, koinot va yerdagi dunyoning yaratilishi
bilan bog’liq afsona va rivoyatlar, ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy hayoti, geografiyasi, tabiati, nabototi, ilm-
fani o’z aksini topgan. Unda qadimgi Turon o’lkasining iqlimi, suvi, hayvonot dunyosi, yer tuzilishi,
sahrolari, tog’lari haqida qimmatli ma’lumotlar berilgan.
G’arazgo’ylik, hasad, manmanlik, fitna- fasod “Avesto”da qattiq qoralansa, va’daga vafo qilish,
axdga sadoqat, samimiyat, xolislik, o’zaro izzat- ikrom kabi odamlar o’rtasida ustivor bo’ladigan axloqiy
qoidalar ulug’lanadi. “Avesto” dunyoni inson uchun sinov maydoni deb tushuntiradi.
“Avesto” da odamlarni imonli bo’lishiga, doimo pok-toza yurishiga, tanani ozoda tutishga, har
qanday yovuz niyat vaso’lardan yuz o’girishga da’vat etadigan axloqiy qoidalar, diniy o’gitlar, falsafiy
g’oyalar nihoyatda ko’p.
Bu davrda qadimgi odamlarning baxt- saodat, adolatli jamiyat haqidagi orzu-umidlari ushaladi.
Yaxshilik va yomonlik o’rtasidagi kurashda Xudo Axura Mazda g’olib chiqib, baxtli hayot saltanati qaror
topadi, o’lganlar tiriladi, gunohkorlar jazolanadi. Zardushtiylikda o’sha davrning huquqiy va axloqiy
qarashlari ham o’z ifodasini topgandi. Zardushtiylikning ahloq majmuasida mehnatsevarlik , adolat,
halollik yaxshilik asosiy o’rinni egallaydi. “Avesto” da ibtidoiy davrdan fedeoal davrgacha bo’lgan
axloqiy qoidalar o’z aksini topgan. Zardushtiylikning ahloqiy asosini uchta narsa- ezgu so’z, ezgu fikr va
ezgu amal tashkil etadi.
Yaxshi fikr Axura Mazda xudosining xislati ( ramzi), yomon fikr esa Axraman’yu xudosining
xislatlari hisoblanadi. Zardushtiylik jamiyatda odamlar tinch yashashi, bir- biriga samimiy munosabatda
bo’lishi, bir –biriga yordam qilishi g’oyalari tarafdori bo’lib, shafqatsizlik , zo’ravonlik, shuhratparastlik,
hasad qilish, tuhmat, jahlga yo’l qo’yish va’daga vafosizlik kabi illatlarni qoralaydi.
“Avesto”da mehnat inson kamoloti va axloqiy sog’lomligining manbai sifatida ulug’lanadi. Bu
fikrlarning ildizini “ Avesto” dagi yaxshilik va ezgulik yaratish uchun kishi mehnat qilishi, o’z qo’llari
bilan moddiy noz-ne’matlar yaratishi zarurligi to’g’risidagi g’oyalardan izlamoq lozim.
Unda zardushtiylik ilohi Axura-Mazda – ezgulik, Axriman esa yovuzlik timsoli sifatida namoyon
bo’ladi, ezgulik va yovuzlik, yorug’lik va zulmat, hayot va mamot o’rtasidagi abadiy kurashning ibtidosi
aks etgan. “Avesto” dagi talqinlar insonning real hayoti bilan bog’liq ekani diqqatga sazovordir. Undagi
ezgulik ruhi – yaratuvchilik, ijodkorlik quvvati, yovuz esa buzish va buzg’unchilik kuchi tarzida namoyon
bo’ladi.
Axura-Mazda qiyofasidagi bu ezgulik – hayot ramzi, yerni inson, hayvonot va nabotot bilan
boyitadi, inson ularni sog’liq, kuch-qudrat, baxt, shodlik, umid, ishonch, go’zallik, farovonlik yordamida
munavvar qiladi.
Axriman qiyofasidagi yovuzlik esa qurg’oqchilik, ocharchilik, kasallik, qirg`inini, jisman va ruhan
halokat singari odatlarini keltirib chiqaradi. “Avesto”da inson oliy jonzot tarzida talqin etiladi. Tabiatda
barcha ne‘matlarni sevish, ardoqlash insoning muqaddas burchi hisoblanadi. Ozodalik, tozalik gigiena
tushunchadan axloqiy va ilohiy tushuncha darajasiga ko’tariladi: suvni, atrof-muhitni toza tutish,
jonivorlarga, nisbatan shafqatni anglatadi: inson shafqatli bo’lishi kerak. Bularning hammasi “Avesto” da
ekologik axloqshunoslikning dastlabki ko’rtaklari mavjudligini ko’rsatadi.
Xulosa. “Avesto” dagi ba‘zi bir urf-odatlar va irimlarning hozirgi kunda ham saqlanib qolganligini
ko’rish mumkin. Isiriq tutatish, qurbonlik uchun so’yilgan qo’y kallasini davradagi eng obro’li kishilar
oldiga qo’ yish odatlari hamda sevimli Navro’z bayramimiz fikrlarimiz dalilidir.
Do'stlaringiz bilan baham: 
