369
atrofida. Xo‘p, barcha tovarlar (xizmatlar) bo‘yicha real kurs qanday aniqlanadi?
Bu ishni maxsus bilim va tajribaga ega bo‘lgan mutaxassislar iqtisodiy-statistik
metodlarini qo‘llash bilan bajaradi.
Hozirgi zamon xalqaro iqtisodiy amaliyotida real kurslarni hisoblashda ikki
metod qo‘llaniladi: birinchi metod tanlab kuzatish ma’lumotlariga asoslansa,
ikkinchisi yoppasiga kuzatish ma’lumotlariga asoslanadi. Ikkala metodda ham ikki
va undan ortiq
mamlakatlardagi tovarlarga, xizmatlarga va kapitalga bo‘lgan
baholar taqqoslanadi. Hisoblash usuli ikkala metodda ham bir xil, faqat to‘plam
hajmiga qarab olingan natijalar har xil bo‘lishi mumkin. Amaliyotda, real kurslar,
ko‘pchilik paytda, tanlab kuzatish ma’lumotlariga asoslanadi. Chunki ma’lumot
to‘plash oson, ko‘p xarajat va vaqt talab qilmaydi. Bu metodni, ayrim paytlarda,
tovar-vakillari metodi deb ham atashadi. Real kurslarni
hisoblash quyidagi
bosqichlardan tashkil topadi.
1. Birinchi bosqichda tovar vakillari ajratib olinadi. Ularga eng tarqalgan
tovarlar, xizmatlar va kapital kiritiladi. Faqat birgina davlatda ishlab chiqariladigan
tovarlar bu ro‘yxatga kirmasligi tabiiy.
Tanlab olingan baholar (tovarlar) asosida maxsus spetsifikatsiyalar tuziladi.
Ular aynan baholarni (tovarlarni) yuqori aniqlikdagi vakilligni ta’minlashi kerak va
tanlab olingan baho indekslarini butun (tovarlar, xizmatlar va kapital) to‘plamga
yoyishga imkoniyat yaratishlari kerak. Demak, tanlanma paritetlar asosida umumiy
to‘plam uchun o‘rtacha tortqichli paritet hisoblanadi.
2. Ikkinchi bosqichda taqqoslaniladigan umumiy qimmatli ko‘rsatkichlar
dezagregatsiya qilinadi, ya’ni tiplarga ajratiladi. Tovarlar,
xizmatlar va kapitallar
kattalashtirilgan guruhlari, guruhlari va boshlang‘ich guruhlarga ajratiladi (ular 150
dan 300 tagacha bo‘lishi mumkin) va ular asosida aniq hisoblar va taqqoslashlar
olib boriladi. Bu bosqichdagi vazifa shundan iboratki, boshlang‘ich guruhlarning
zarur va aniq sonini aniqlab olish zarur. Chunki
ular kelgusi bosqichlarda
tanlanadigan tovar-vakillar sonini qisqartirishga imkon beradi, tovar-vakillar
soniqancha kam bo‘lsa ish shuncha osonlashadi.
3. Bu bosqichda har bir guruhdan bitta yoki bir nechta eng tipik,
370
reprezentativ vakilni ajratib olinadi. Bu tovar shu
guruh tovarlari ichida eng
tarqalgan yoki ekvivalent bahoni ifodalashi kerak. Shu tovar xarakteristikalarining
yig‘indisi qolgan guruh tovarlari uchun ham o‘xshash bo‘lishi tovar
xarakteristikalarning o‘zi miqdori o‘lchamga ega bo‘lishi kerak. Past va yuqori
sifatli tovarlarning bahosi o‘rtasidagi farq sifatni hisobga oluvchi korrektirovka
qilish metodlari yordamida pasaytiriladi yoki umuman bartaraf etiladi.
4. Har bir tovar guruhi uchun baho indekslarini hisoblash (tovar-vakillar soni
bo‘yicha). Ma’lumki,
ulgurji baho, iste’mol bahosi, YaIM bahosi - deflyatori,
import-eksport baholari indekslari alohida-alohida hisoblaniladi.
Umumiy indekslarning agregat formulasi bu indekslarni hisoblash asosi bo‘lib
hisoblanadi. Bu indekslar xududiy indekslar ham deb ataladi. Bu indekslarda vazn
vazifasini, taqqoslash maqsadiga muvofiq har qanday davlat o‘tashi mumkin.
Masalan, A davlatni vazni tarkibi bo‘yicha valyuta pariteti umumiy indeksi quyidagi
formula bilan hisoblaniladi (agregat formada):
A
A
A
B
A
A
A
A
A
B
A
A
A
B
A
A
P
q
P
P
P
q
P
q
P
P
P
q
P
q
P
q
P
I
:
;
5. Eng kichik guruhlar uchun eng kichik o‘rtacha guruh valyuta pariteti
indekslarini hisoblash zarur.
6. Beshinchi bosqichda hisoblangan indekslar
asosida yiriklashtirilgan
paritet indekslarini alohida yiriklashgan agregatlar bo‘yicha hisoblash. Masalan,
tovar va xizmatlarning iste’moli, investitsiyalar va h.k.
7. Oxirgi bosqichda agregatlar bo‘yicha hisoblangan indekslar asosida
umumiy tovar, xizmat va kapital indekslari aniqlanadi. Bu indekslar aynan bir
mamlakat valyutasining ikkinchi davlat valyutasiga nisbatan xarid qobiliyatini
xarakterlaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: