Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

 َم
 ُدَهْشَي ٍدَحَأ ْنِم ا
 الِإ َهَلِإ َل ْنَأ
 
 ُللا
 
 ِللا ُلوُسَر ا دامَحُم انَأَو
 ِم ا قْدِص 
 َ ق ْن
 ْل
 ِهِب
 
 الِإ
 
 ارَح
 ُللا ُهَم
،ِراانلا ىَلَع 
َق
َلا
: 
ِللها َلوُسَر اَي
ِهِب ُِبِْخُأ َلاَفَأ 
: َلاَق اوُرِشْبَتْسَيَ ف َساَّنلا
اوُلِكاتَ ي ا ذِإ
ذاَعُم اَِبِ َرَ بْخَأَو
ْنِع 
ْوَم َد
ً ثَّأَت ِهِت
َر .ا
َو ُها
ْلا
ُب َخ
ِرا
ي
.
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича,
Муоз Набий соллаллоҳу алайҳи ва 
саллам уловлари орқасига мингашиб кетаётганида у зот: “Эй Муоз ибн Жабал!” дедилар. Муоз: 
“Лаббай, эй Расулуллоҳ, қулоғим Сизда!” деб жавоб берди. Пайғамбаримиз алайҳиссалом: “Эй 
Муоз!” деб хитоб қилдилар. Муоз уч марта: “Лаббай, эй Расулуллоҳ, қулоғим Сизда!” деб айтди. 
Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Кимда-ким “Лаа илааҳа иллаллоҳ, ва анна 
муҳаммадар-росулуллоҳ” деб дилдан тасдиқлаб гувоҳлик берса, Аллоҳ уни дўзахга ҳаром қилади”, 
дедилар. Муоз сўради: “Эй Расулуллоҳ, буни одамларга айтайми, хурсанд бўлишарди?..” деб 
сўради. У зот: “У ҳолда 
(шу гапга)
суяниб қолишади”, дедилар. Муоз ўлими олдидан 
(илмни 
беркитиш)
 гуноҳидан қўрқиб 
(ўша ривоятни)
 айтди
(Бухорий ривояти). 
Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан башоратни эшитиб, 
уни одамларга етказишга ошиқди. Лекин Пайғамбаримиз алайҳиссалом бу ишга шошилмасликни 
тайинладилар. Нега? Чунки, одамлар “Аллоҳнинг раҳмати кенг экан, киши шаҳодат калимасини бир 
марта айтиб қўйса, дўзахга кирмасакан”, деб хотиржамликка берилишлари: солиҳ амалларни тарк 
этишлари, гуноҳларга эътиборсиз бўлишлари мумкин. Бу авомга (оддий халққа) хос ҳолат. Бироқ 
ҳақиқий мўмин киши бундай башоратни эшитиб, тоат-ибодатларга янаям қаттиқ киришади, гуноҳлардан 
сақланади. Жаннат башорати берилган ўн нафар саҳобада (Аллоҳ улардан рози бўлсин!) шундай ҳолат 
кузатилган. 
Демак, “Лаа илааҳа иллаллоҳ” калимасини тил учида айтиб қўйиш билан иш битмайди. Уни бутун 
қалб билан тасдиқлаб, шубҳа-гумонсиз ифодалаш лозим. Тавҳид калимасини дилдан айтган одам 
Аллоҳни Яккаю Ягона Илоҳ деб билади, У Зотга итоат этади, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам 
суннатларига эргашади. Ана шунда Аллоҳ уни дўзах ўтидан асрайди, жаннатга киритади.