O’quv-uslubiy majmua. Amaliy mashg’ulotlar. Ambulator terapiya
Modifikatsiyalangan ta’sir xavflarini, qisman mehnatga layoqatlilik qobiliyatini saqlab qolish
va ijtimoiy muhitga moslashishiga, bemorlar va nogironlarning hayot kechirishi uchun optimal
sharoit yaratishga (masalan, parhez taomlar ishlab chiqish, arxitektur jihatdan moslangan g‘oyalarni
amalga oshirish, imkoniyatlari chegaralangan shaxslar uchun tegishli sharoitlarni yaratish va x.k.)
qaratilgan davlat miqiyosidagi iqtisodiy, tibbiy - ijtimoiy xarakterdagi chora – tadbirlarni o‘tkazish.
Uchlamchi profilaktika
YOki reabilitatsiya (salomatlikni tiklash) - bu imkoni boricha bemorning ijtimoiy -
kasbiy maqomini to‘laroq tiklashga qaratilgan tibbiy, psixologik, pedagogik, ijtimoiy chora -
tadbirlar majmui bo‘lib ular hayot tarzini chegaralanganlikdan olib chiqish yoki
engillashtirishdan iboratdir.
Moxir mutaxassis bo‘lish uchun umumiy amaliyot vrachi o‘z ustida doimo muntazam
ishlashi, zamonaviy adabiyotlar va ustozlari tajribasini o‘rganishi shuningdek quyidagi
xislatlarni o‘zida mujassamlantirishi lozim:
Bemor izxor qila olmagan muammolarni seza bilishi;
YUqori darajadagi axborotga ega bo‘lishi;
To‘g‘ri savol qo‘yishni bilishi;
Mukammal javob olish maqsadida savollarni to‘g‘ri qo‘yishni bilishi;
Bemorga uni yuqori baholash va xurmat bilan qarashlikni anglata bilishi;
Bemor nimani bilishni va sezishini tushinishi;
Bemorni qaror qabul qilishini engillashtirishi;
O‘ziga nisbatan moyillik to‘g‘dira olishi;
Bemor holatini tushinishi;
Halollik va rostgo‘ylik;
Qulay sharoit yaratishni bilishi;
Bemorni ruxlantirib savollar berishi;
Faol eshita bilishi;
Bemorlar so‘zini eshita bilish va ovoz oxangiga e’tibor berishi;
Suxbatni bemorga qulay tezlikda olib borishi;
Bemorni bezovta qilayotgan ayrim muammolarni to‘g‘ri tushinganligini u sezishi
uchun ba’zi holatlarni alohida qayt qila bilishi;
Zarur holatlarda bemorga tik qarashi;
Bemor holatiga qalbdan qiziqishi;
Bemor muammolarini engillashtirishga intilayotganligini so‘z oxangi bilan
tushintirishi;
Savol berilgandan so‘ng uning javobini kuta bilishi.
Suxbatni davom ettirish uchun bemorni rag‘batlantira olishi;
Nimaga? degan so‘zni ehtiyot bo‘lib ishlatishi;
Bemor berilgan savolga tushinganligiga ishonch hosil qilishi maboda tushinmagan
bo‘lsa boshqacha tarzda takrorlashi;
Bemor nima sezayotganligini izxor qilishiga yordam berishi va unga nisbatan o‘z
munosabatini bildirishi;
Bemorga u sezayotgan jarayonlar normal holat ekanligi to‘g‘risida tushuncha berishi.
Do'stlaringiz bilan baham: