www.ziyouz.com
kutubxonasi
68
Qayu suratki Moniy qildi timsol,
Anga Farhod ochti chehra filhol.
Bu ishni dog‘i oz fursatda qildi,
Aningdekkim, kerak alqissa bildi.
Ul evlarga tuganguncha ichu tosh,
Ham o‘ldi xorabur, ham bo‘ldi naqqosh.
Bularni qo‘yki, har ustodi mohir
Ki, qildi san’atin ul evda zohir,
Chu har yon mayli bir dam zohir o‘ldi,
Ul ishda ustodi mohir o‘ldi.
Butub alqissa har bir qasri oliy,
Yasaldi bog‘lari jannat misoli.
Bahoriy ravza torqoch zebu tazyin,
Ichu toshig‘a gulgun bo‘ldi oyin.
Bo‘lub suratlariga chehra gulrang,
Qilib gulzor aro ishratqa ohang.
Gileme solinib gulgunu zebo,
Yasolib ko‘rgasi gulrang debo.
Bo‘lub gulrang ravzan, tobadon ham,
Eshik gulrang, balkim oston ham.
Butub havzeki andin ruh olib qut,
Ushoq tosh tegrasida la’lu yoqut.
Bo‘lub gulrang may havz ichra to lab,
Arig‘lardin dog‘i oqib labo-lab.
Ochilg‘on har taraf bir gulshani gul,
O‘kulgan har sori bir xirmani gul.
Kezib gulchehralar har sori mavzun,
Kiyib boshdin-ayoq deboyi gulgun.
Yana bir ravza tobistoni uslub
Ki, keldi qasri miynorangu marg‘ub.
Topib ul dog‘i axzar zebu oro,
Qolib sargashta andin charxi xazro.
Alisher Navoiy. Farhod va Shirin
Do'stlaringiz bilan baham: |