Kapak html

Uyuma Konuşalım
U
yuma konuşalım diyen biri olmalı’’ derler ya... Bazen çok öyle bir hayatı
arıyoruz. Biz çok uykusuz kaldık, sabahlara kadar konuştuğumuz zamanlar oldu.
Bu bizi farklı yapmaz, herkesin olmuştur. Geçmişe baktığında o konuşmaların çok
gerekli olmadığını anlıyorsun. Hatta hiç gerekli değil hep boş muhabbet. Keşke o
gecelerde kitap okusaydım demiyorum. İnsan o an mutlu olduğu şeyi yapmalı...
Birinin sesini duymak bazen en önemli şey olabiliyor. Özlersin bazı sesleri,
sevgilin olmasına gerek yok ama sevgilinse başka özlersin. Sevgili konuşmalarına
sorular karışır ve mum sadece masanın üzerindeyse romantizmi simgeler. Bir
odaya kapan demişti hocam. Bir mum ışığında otur bütün kötü enerjini alsın. Bir
kaç kere denedim. Biliyor musun ben hiç bir şeye bağımlı olmayı sevmem. Bütün
bağımlılıklar insanın özgürlüğünden çalar. Bir sevgili de böyle bir şey.
Bazı şeyler sana engel olur, yazamazsın. Hayatında birinin olması seni çoğu
zaman sınırlandırır. En basitinden ‘’o kızla neden konuştun?’’ diye sorar ve ben
soruları sevmem, seni sevdiğim kadar. Bir de şu soru vardır, onu da söyleyelim
bitiriyorum. Gece konuşacak bir şeyler kalmaz artık ama kapatmak istemezsin
telefonu: ‘’Eee, nasıl yatıyorsun?’’ diye sorar. ‘’Sağa dönük, sola dönük,
alabora...’’ Muhabbete bak, nasıl yatıyorsun? Seni rüyamda görmeyecek şekilde
yatıyorum, gözlerim açık, hafızam sana kapalı yatıyorum.

---

259/272

---